EERSTE KI - LES

Maandag 17 maart tot en met 22 maart

Maandagmiddag moet Amy normaal gesproken ook 's middags naar les maar de middag uren zijn vanaf volgende week doorgeschoven naar de zaterdagochtend, een stuk prettiger voor ons. Maar deze middag moest ze nog wel naar school omdat er die middag een voorstelling of iets dergelijks op school was.

We reden rond 14.00 uur weer naar Carambeï waar we eerst Suzanne gingen ophalen van school. Zij blijft op maandag over, ze heeft om 13.00 uur extra les portugees. Nadat we Amy en Vanessa hadden afgezet reden we naar het ziekenhuis. De kinderen hebben namelijk een verklaring van een arts nodig dat ze gezond zijn om mee te mogen doen aan gymastiek. Nadat ik de receptioniste duidelijk had gemaakt waar ik voor kwam, konden we gelijk bij de dokter langs. En nu moet je niet denken dat het ook maar iets voorstelt hoor, even luisteren naar het hart en de longen, geen vragen maar hup een handtekening onder de verklaring en klaar! Ik moet later terug komen voor Erwin want die was niet mee. Ik had namelijk niet verwacht dat ik zonder afspraak direct tercht zou kunnen. De verklaring gelijk afgegeven bij school. Ik heb later om 18.00 uur Amy weer opgehaald bij school.

Dinsdag 18 maart.

Ik kijk altijd welke pinken geinsimineerd kunnen worden en dan geef ik dit aan Simone door want zij doet de KI. Nu is het wel de bedoeling dat Erwin en ik dit ook gaan leren maar de cursussen worden natuurlijk allemaal in het portugees gegeven en dat wordt dan toch moeilijk met ook medische termen. Maar om er toch meer van te leren geeft Simone ons al wat instructies. Vanochtend moest er ook een pink geinsemineerd worden en er waren twee die onderzocht moesten worden. Erwin en ik hadden deze al vastgezet aan het voerhek. Nadat Simone de pink had gedaan konden wij ook gaan "voelen".

Wat me opviel was dat het zo heerlijk warm binnen was, echt waar. Ik moest wel gelijk aan mijn zusjes denken, die zouden dit nooit doen, hé Nathalie en Joyce. Maar het is niet raar ofzo, tenminste niet voor mij. Erwin voelde later ook even bij een andere koe. Simone legde uit wat je voelde en zo. Leuk. Erwin heeft mijn eerste KI-les op foto vastgelegd zodat ook jullie kunnen zien dat ik het echt gedaan heb. en het was bij pink 982.

Na deze intressante les moesten we ons snel verkleden want we moesten naar de volgende les, portugees.

Woensdag 19 maart

Voor het avondeten heb ik met Simone weer even een paar pinken geinsemineerd en toen vroeg ze me of ik haar na het eten nog kon helpen met een keizersnee bij een hondje. Ja, dat kon wel zei ik. Ik ging eerst even wat eten en het bad in en toen ik klaar was belde ze op dat het hondje er was en bijna sliep. Het was een cocker spaniël, geen zuivere hoor, en nog geen jaar oud. Ze was gedekt door een onbekende hond tijdens de vakantie van de eigenaresse. Het was niet de bedoeling dat ze pups zou krijgen. Het hondje was de dag ervoor al begonnen en 's middag was er één pup uit gekomen, daarna kwam er niets meer. Nu, de volgende dag, had ze Simone gebeld en moesten de andere pups gehaald worden. Deze zouden hoogwaarschiijnlijk al overleden zijn. Dit bleek tijdens de keizersnee ook het geval te zijn, ze zou er 5 of 6 hebben gehad. Het hondje werd gelijk gesteriliseerd. Na de operatie ben ik nog even bij Simone gebleven om wat te drinken want Erwin was bij Jacco.

Die avond sliepen de honden voor het eerst in de schuur. Normaal sliepen ze bij ons in huis maar ik wou ze ook laten wennen om in de schuur te slapen voor als wij voor een langere tijd weg zijn op een dag. Ik kan ze dan niet in huis laten en ze zijn nog te jong om ze zo lang alleen buiten te laten lopen. Ik had die dag alles al klaar gezet in de schuur en Rocky ging ook gelijk liggen. Cody liep nog wel even mee naar de deur maar blafte verder niet.

Donderdag 20 maart

Snel naar de schuur om te kijken of de honden het nog goed hadden. Tuurlijk! Ze lagen heerlijk op hun kleed te wachten. Ze waren wel super blij om me weer te zien.

Erwin en Suzanne hadden vandaag al vrij ivm met Pasen. Amy moest gewoon naar school en 's middags moest ze voor een project naar een chreche in een ander deel van Carambeï. We zouden haar later ophalen nadat wij portugese les hadden gehad en de nodige booschappen in Carambeï hadden gedaan.

Wij waren zo rond 15.40 uur klaar met alles en Amy had doorgegeven dat ze om 16.00 uur weer bij school zou zijn. We zouden wel even wachten want het zou ook niets uithalen om heen en weer te rijden voor die korte tijd. Terwijl we aan het wachten waren kwamen er twee leerkrachten van de SESI. Ze kwamen wat ophalen en zagen ons. Ze kwamen naar ons toen en vertelden dat Amy zo rond 16.30 uur zou komen maar we konden ook achter hun aan rijden en dan konden we ze daar ophalen.

Toen we er aankwamen zagen we allemaal kinderen lopen en de leerlingen van de SESI hadden hun gezicht opgemaakt als konijnen. Het zag er heel gezellig en vrolijk uit. Ze hadden met de kinderen allemaal spelletjes gedaan en de kleintjes werden getrakteerd op zakjes waarin oa chocolade eieren inzaten. elke leerling van de SESI moest namelijk minimaal twee eieren meenemen naar school om deze uit te delen op deze creche. Het is een openbare (staats) chreche en niet in de meest rijke buurt. Het is fijn om te zien dat de school dergelijke activiteiten doet,l en Amy vond het er geweldig, had nog helemaal geen zin om weg te gaan. En ik moet zeggen toen ik er liep en al die kleine kinderen zag wou ik ook wel weer even mee werken.

Die middag/avond gingen we met Simone eieren maken van chocolade. Hier wordt dat erg veel gedaan en ik kan me het ook best voorstellen want de chocolade eieren zijn hier ontzettend duur. Ik kocht altijd een zak chocolade eieren bij de HEMA, niet te klein zodat de kinderen ze niet kunnen vinden maar een mooie maat. Hier kost zo'n eitje 3 of vier reais, zeg maar 1,50 of 2 euro en dan heb je het goedkope spul hé. Dus koop je een groot tablet chocolade van een kilo en vormpjes en ga je zelf aan de slag. Wij hebben dat ook gedaan met bruine en witte chocolade, met en zonder vulling, met knapperige balletjes er in en nootjes. We waren na het maken van al die chocolade dingen wel misselijk, we moesten natuurlijk elke keer even proeven of het wel goed smaakte, hahaha. Alleen Simone was verstandig en deed dat niet. Laat ik zeggen dat die avond niemand meer chocoladehagelslag of pasta op brood deed. Maar wel een heerlijk kopje yoghurt nam.

vrijdag 21 maart

De kinderen hadden alle drie vrij. Goede vrijdag is zoals men hier beweert een heiligere vrije dag dan kerst. Nou ik betwijfel dit wel een beetje want er waren toch nog al wat winkels open in de ochtend. Maar goed maakt ook niet uit. Erwin en ik hebben in de ochtend de achterkant van het huis geverfd voor de tweede keer. Ik moest toen om 11.00 uur stoppen doordat ik voor 12.30 uur het brood moest ophalen bij de bakker. Ik heb toen ook even een praatje gehouden de mevrouw, moet toch portugees oefenen en zij spreekt goed en duidelijk. Ze verbetert mijn woorden ook zonder belerend over te komen en dat is erg fijn. Niet iedereen doet dat. Maar ik moet zeggen dat de meeste brazilianen erg bereidwillig zijn om je te helpen.

Na de middag-koffie ging ik de pinken uit het land halen, niet zo moeilijk maar ze liepen helemaal op het verste puntje van het land en dat is een einde lopen kan ik je vertelen. en dan is het niet vlak maar steil. Toen ik alle pinken bij elkaar op het punt waar je op het pad omhoog komt, (na een half uur) kwamen Erwin en Amy er aan. Ze waren door papa Erwin gestuurd om te kijken waar ik bleef. Het duurde namelijk zo lang en ze waren bang dat er iest gebeurd was. Heel lief natuurlijk maar het is gewoon een eind lopen. Een sportschool is er niets bij.

Zaterdag 22 maart

Ik had met Simone afgesproken dat we vanochtend naar Ponta Grossa zouden gaan. Zij moest een printer halen en ik had ook een en ander. Ik zou een wasmachine gaan kopen doordat die van ons het al drie dagen niet deed. Erwin was het ook zat en zei dat ik er nu maar eens moest kopen. Verder moest ik nog voor manden kijken, kurken voor in de kalkoenenschuur en nog een en ander. Staan we net voor de winkel belt Erwin ineens, de wasmachine deed het weer. Er zat een groot stuk plastic in een slang en kon daardoor zijn water niet kwijt. Hij ging 'm nog even testen maar hij dacht dat het goed was. We gingen toch even naar binnen om te informeren. Diegene die ik met Simone had uitgekozen via internet hadden ze niet in de winkel. Erwin belde later weer en de wasmachine was voor nu weer gerepareerd, prima.

We zijn even wat gaan eten in de shopping waar we ook de boeken van Amy haar school hebben opgehaald. Als laatste gingen we naar Tozetto, supermarkt, leuke chrysanten gekocht. Ik zet deze eerst binnen en straks in de tuin. Amy was ook mee en had overal hele mooie tassen en schoene gezien, gelukkik kosten ze zo veel dat ze er geen een heeft kunnen kopen. Jammer voor haar natuurlijk. Er zaten ook echt hele mooie bij. De grote tassen mode is ook hier.

Toen we weer thuis kwamen vertelde Erwin dat ze brood op hadden en niet warm eten terwijl ik door de telefoon had vertelt wat er was. Weet je wat de reden was? Ze wisten niet hoe je het warm moest maken! Zou de rijst hard worden in de magnetron, en moest er water bij de gehakt/groenten saus die al klaar was? Gewoon op een bord in de magnetron en klaar, hoe moeilijk kan iets zijn? Amy heeft 's avonds heerlijk alles opgewarmd, zij wist wel hoe het moest.

Die avond stond Harry Potter op het programma om te kijken. Ik heb denk ik 15 minuten gezien en vond het allemaal maar vreemd en raar en ben dus maar achter de computer gaan zitten en het weblog aan te vullen. Suzanne is inmiddels ook naar bed gegaan, ze was moe en vond de film ook niet zo.

Morgen is het zondag, Pasen. Hier kent men geen tweede paasdag. Wat we gaan doen weet ik nog niet, ligt aan het weer. Wat ik wel weet is dat we de chocolade eieren, mmmmmmmmmmm, lekker vooruitzicht lijkt me. Fijn Pasen iedereen.