GEZINSUITBREIDING

We waren opzich er content met ons gezinnetje, Yvette - Erwin - Amy - Erwin en Suzanne. En we vonden het fijn dat er honden bij het gezin kwamen. Op 4 december, net een hele dag in Brazilië, gingen we twee beige labradors halen. Cody en Rocky en ze waren toen 9 weken. Inmiddels zijn ze geen puppys meer maar wegen ze zo rond de 30 kilo en zijn ze 7 maanden jong. Het vernielen van schoenen, zooltjes en andere dingen is nu gelukkig minder geworden. Oos- Indisch doof zijn ze zo nu en dan nog wel hoor. Maar verder waken ze goed en zijn het schatten van honden. Inmiddels hebben we Rocky laten castreren. Via Simone, mijn schoonzus die veearts is, waren we al hier en daar aan het informeren naar een zwarte of bruine Labrador reu doordat ik met Cody wil gaan fokken. Afgelopen zaterdag ging ze naar een nestje Labradors voor inentingen te geven. Suzanne was meegegaan. Ze waren helemaal enthousiast, zóóó lief en schattig. Simone dacht er echt aan om er één te kopen. Er waren nog 4 te koop, twee zwarte teefjes en twee bruine reuen. Simone wou graag een bruine pup. En doordat het een reu was zou ik er mee kunnen fokken. Zeker waren ze er nog niet over en ze ging er een nacht over slapen. Natuurlijk was ik ook weer helemaal enthousiast en stelde aan Erwin voor om een reu te nemen als Simone er geen nam. Hij was er eigenlijk vrij gauw mee eens en had zelfs al een naam bedacht, Bruno.

De volgende ochtend ging ik naar Siomne omdat we Rocky gingen castreren. Dit ging allemaal goed en tijdens het opereren hadden we het natuurlijk over de pups. Ze was nog steeds van plan er een te nemen en we zouden vanmiddag gaan kijken. Erwin zou ook mee gaan kijken. Maar door samenloop van omstandigheden, bonen en voeren, kon hij niet mee helaas.

Natuurlijk was het een aandoenlijk gezicht die puppys, ze zagen er heel goed uit. Veel beter dan mijn andere honden toen ik deze ging halen. Zij waren mager, dikke buik van de wormen, schurft, vacht als varkenshaar en vlooien. Maar deze pups waren net dons, heerlijk zacht en vrolijk.

Dus ja het resultaat was dat zowel Simone en Jacco en wij er een pup bij hebben. Simone heeft ook al een hond, een kruising van Rottweiler en herder dacht ik, die bijna drie jaar is en nu dan ook Brownie.

Wij hebben nu ons derde hondje een bruine (chocolade) labrador en heet Bruno. Ze zijn geboren op 14 maart, 's middag om 17.00 uur.

De eerste nacht heb ik wel geweten dat ik weer een pup had. Ben er twee keer uit geweest. De tweede nacht maakte hij het nog bonter, drie keer. Dus de derde nacht had ik me voorgenomen, ik ga één keer eruit en anders zet ik 'm in de keuken want dan hoor ik hem niet janken. Het was of ie het wist; hij kwam alleen om 2.45 uur. Hij jankte nog niet toen ik om 6.40 uur bij hem kwam. Geweldige hond!

Als Simone gaat werken komt Brownie bij ons en is het hier dus een drukke boel maar wel gezellig.

21 APRIL: SUZANNE 11 JAAR GEWORDEN

Suzanne is op maandag 21 april 11 jaar jong geworden. Samen hadden we gister al de slingers en ballonen opgehangen. Suzanne was helemaal zenuwachtig zei ze zondag. Waarom? nou ja weet niet welke kadootjes je krijgt en alles gewoon! Leuk hé als kind jarig zijn.


Een bijkomend voordeel op 21 april, de kinderen hebben altijd vrij op deze dag. Lekker uitslapen voor de kids, maar Suzanne niet hoor. Die stond al vroeg bij mij in de keuken waar ik haar taart aan het klaarmaken was. De kinderen mogen altijd kiezen welke taart zij willen voor hun verjaardag. Zij koos voor appeltaart en chocoladetaart. Daarnaast had ik ook amandelstaaf gemaakt.

Lekker eten van de taart

Samen met Amy alles klaarzetten voor het feestje

De drie vriendinnetjes die kwamen. Samen taart eten, snoep eten en chips natuurlijk. Dansen op hippe muziek en ze hebben allerlei dingen gemaakt van klei.

's Avonds kwamen opa en oma, Jacco en Simone en de moeder van Simone op visite. Suzanne heeft een (speelgoed)mixer gekregen, roze MP3 speler, krijtjes, gekleurde klei, sieradendoosje ed. En natuurlijk kaarten via de mail van haar andere opa en oma, tantes en vrienden. Allemaal bedankt.

actie foto's

In de week van 14 tot en met 20 april is bij ons, Tainha, de mais eraf gegaan. Maandag begonnen ze met rijden. Doordat er veel meer mais van het land kwam dat werd verwacht en door technische storingen aan de kneuzer was het niet mogelijk het in één dag van het land te halen. Woensdag ochtend zijn ze verder gegaan om de eerste kuil vol te maken, gauw het zeil er over want het ging regenen. Getver.

Amy had die ochtend een soort Citotoets, voor elk vak had ze een vijftal vragen. Dit was van 7.45 uur tot 10.00 uur. Ze dacht dat ze het wel redelijk gemaakt had. Die ochtend dronken we koffie bij Simone want ze had heerlijke chocoladecake gemaakt.

Een mooie weg door de mais gemaakt Jacco!

Donderdag 17 april. Vandaag was Louise jarig, mijn schoonzusje, via internet een kaartje gestuurd en iedereen kon het op skype lezen. 's Ochtend met Simone naar Ponta Grossa geweest om een kado voor Suzanne te kopen en om boodschappen te doen bij Tozetto. Erwin ging naar Candida om daar te helpen met de soja die van het land werd gehaald. Erwin jr ging mee en bleef daar ook logeren want hij mocht namelijk de volgende dag de hele dag trekker rijden; schijven op het land. En de auto heb ik weggebracht voor reparatie.

Vrijdag 18 april. Vanochtend heb ik de auto van Simone gebruikt om Suzanne naar school te brengen. Ze had tot 10.00 uur les en toen ik haar weer ophaalde zijn we wat kleine dingen gaan halen voor haar verjaardag die aanstaande maandag is. We gaan namelijk zelf weer snoepjes maken; braziliaanse snoepjes. Dat deden we die middag, we hadden een meidenmiddag doordat beide Erwin's aan het werk waren op Santa Candida. Dus gezellig samen aan het frutselen op ons gemak.

Zaterdag 19 april. Vanochtend werd er eerst soja gereden op Candida en daarna zouden zehiernaartoe komen om de tweede maiskuil te maken hier bij ons. Ik at dus die middag met de meiden alleen. Niet te uitgebreid en wat anders dan anders; kaas- en mosterdsoep. Heerlijk was het. Voor Suzanne wel wat pannenkoeken gemaakt want dat vindt zij zo lekker. Op het moment dat ik de vaatwasser aanzet en de pannen die er niet in konden wou gaan afwassen merk ik dat ik geen water heb. Even bij de andere kranen controleren; niets. Dus ik bel naar Erwin, hij stond op het punt om te vertrekken richting ons, over een drie kwartier zou hij er zijn want hij kwam met de trekker. Ik ging naar Adriano om hem te vragen of hij even wou kijken bij het waterhuisje. Het is namelijk niet direct een probleem dat ik in huis geen water heb maar wel als straks een paar duizend kalkoenen zonder water komen te zitten. De watertank hier bij huis was leeg (10.000 liter) maar bij de kalkoenen, die vanuit deze gevuld wordt, zat nog vol.

Nadat Erwin en Jacco de boel hadden nagekeken werd er gebeld naar het bedrijf, Hydropel, dat de waterpomp geplaatst heeft en hoort te onderhouden. Ze waren er zeer snel moet ik naar eerlijkheid zeggen, wat niet altijd het geval is hier in Brazilië. De pomp bleek doorgebrand te zijn en werd er een tijdelijke pomp ingezet. We hebben tot ongeveer tot 18.00 uur zonder water gezeten. Ik had wel water uit een een andere tank gehaald dus helemaal zonder water zaten we nog niet maar het maakt je wel weer even bewust van het feit dat wij gauw dingen als normaal beschouwen; kraan opendraaien en schoon water maar dat is niet overal zo in deze wereld. Bevoorrecht ben je als je dat hebt waar je ook ter wereld woont.

Doordat er geen water was moesten we ook de boilers uitzetten van de keuken en het bad wat betekende dat ik in de keuken geen stroom had. Betekende dat ik even het koffiezetapparaat en mixer in de woonkamer moest gebruiken. Weer eens wat anders, flexibel moet je zijn. En toen ik de koffie en cake klaar had belde Erwin mij op of ik het even in het land wou brengen want ze hadden eigenlijk geen tijd om te koffiedrinken, de mais moest er gewoon af vandaag. Dus werd het koffiedrinken een picknick om het land. De koffie smaakte prima en de cake ging erin als koek!

En de mais......die ging er allemaal af die middag/avond.

Jacco bleef bij ons eten, Simone was weg. Ik maak pizza, zij hadden 's middags geen warm eten op en ik weet dat ze nou niet bepaald gek op brood zijn. Ik wel, al eet ik het drie keer op een dag. Helaas ben ik de enige hier. Na het eten gingen we samen een film kijken, the Flock met Richard Gere. De bedoeling was om The Bank Job te zien maar helaas was deze nog niet volledig gedownload.

Zondag 20 april. De kuil werd ondanks dat het zondag was nog eens vastgereden en afgedekt met zeil. Net op tijd want na ongeveer 10 minuten ging het weer even flink regenen. Verder hebben we die dag appeltaart gebakken, kalkoen geslacht en de film Happy Feet gekeken. Een rustige zondag.

EN MORGEN EEN VERJAARDAG.............SUZANNE 11 JAAR.

begin sponsortocht

Op maandag 14 april is mijn vader begonnen met zijn wandeltocht naar Luzy, Frankrijk. Hij doet dit samen met Henry, oud-collega en vriend.
Ik heb hier al eerder een stukje over geschreven en daarin schreef ik dat deze wandeltocht naast een persoonlijk doel ook een sociaal doel heeft; het is een sponsortocht om geld in te zamelen voor Stichting Child Learn. Deze Stichting zorgt ervoor dat er scholen gebouwd worden en kinderen de gelegenheid krijgen om te leren ipv op (te jonge) leeftijd te gaan (moeten) werken. Het betreft hier het land Indië. Via de site van deze Stichting kun je de wandeltocht volgen met ook foto's.

Voor ze vertrokken waren er eerst nog een paar toespraken van voorzitters en een wethouder. De lokale tv was er ook bij aanwezig. Ze vertokken hoe kan het ook anders, met regen. De eerste dag liepen ze tot Houthalen waar ze op een camping hun tentje konden opzetten. Helaas konden ze er niet eten, ze moesten ze ervoor naar het dorp.
De eerste drie dagen bestond voornamelijk uit regen en regen en regen. Naast het slapen op campings hebben ze ook één nacht in een tuin hun tentje op mogen zetten. Dit kwam doordat de camping die zij in gedachte hadden niet meer bestond.
Op zondag 20 april kreeg ik een sms-je van mijn vader. Ik had hem namelijk een berichtje gestuurd om hem en Henry een hart onder de riem te steken. Hij schreef terug dat het erg zwaar was maar bijna door de Ardennen waren. Alles kon ik volgen via hun site en feliciteerde Suzanne alvast met haar aankomende verjaardag. Papa en Henry we zijn trots op jullie!!!!
Ik doe het je niet na.

Voor degene die meer willen weten over de Stichting Child Learn of de sponsortocht ga naar hun site en link door naar de sponsortocht. Doen, is leuk.

nog wat foto's

In de loop van de tijd zijn er veel meer foto's gemaakt en soms vergeten bij de stukje tekst te voegen. Ook had ik enkele verzoeken gekregen voor foto's dus die komen bij dit bericht te staan. Veel kijk plezier.
Als eerste ons naambordje wat nu eindelijk bij de voordeur hangt.
























De eerst foto van het huis voordat er iets aan de buitenkant is gedaan. Op de foto's die volgen zien jullie het resultaat van het verfwerk.


































Suzanne stoer op de trekker





Foto genomen vanaf de voersilo bij de kalkoenen

Erwin jr. op de trekker

En Erwin jr op 1PK

vervolg mais en bonen tijd

In mijn laatste stuk schreef ik dat er geen bonen getrokken en gedorsen zouden worden, donderdag. Maar net als het weer ( en ja volgens sommige, een vrouw) kunnen zaken snel veranderen.

Op de eerste foto is de officine weer te zien maar dan nadat de zakken met bonen zijn opgehaald. Voordat er nieuwe opgezet worden maken we de zeilen eerst even schoon en vegen we de bonen bij elkaar. Dat was toch weer een zak bonen.

Donderdagochtend 10 april, waren de bonenplukkers/trekkers al weer in alle vroegte bezig. In de middag werd er weer een gedeelte gedorsen. Reden hiervan was de aanhoudende voorspelling van regen en dat zou niet goed zijn voor de oogst. Dus werd er weer druk heen en weer gereden. Vroeg in de avond zagen we aan alle kanten bliksem maar hier bleef het rustig en geen druppel regen. Na het werk gingen we nog wat drinken op de veranda, rond een uur of 21.00 koelde het af.

Op de foto's is de dorsmachine te zien. Op de eerste foto zit iemand om de zakken dicht te naaien en aan de andere kant(derde foto) worden de zakken gevuld met bonen.

Om er voor te zorgen dat er morgen op tijd gedorsen kon worden zou er vroeg in de ochtend personeel vanuit Candida gebracht worden (bedrijf van Erwin zijn ouders) om de bonen om te draaien zodat ze sneller drogen. Dit zou alleen kunnen als het vannacht niet ging regenen. Mocht het wel hebben geregend moesten wij dit op tijd doorgeven want het kan zo zijn dat het bij ons regent maar daar niet terwijl het hemelsbreed maar 8 kilometer van elkaar vandaag ligt. Ik ben die nacht wel drie keer wakker geweest om even te luisteren of het niet toevallig regende, maar geen druppel.

Die ochtend had ik overigens ook nog autoproblemen. Ja, mijn man was met de auto bezig geweest om 'm beter te laten lopen. Nou de auto startte prima en reed goed weg. Helaas sloeg deze af bij de school van Amy en was niet meer aan de gang te krijgen klo....auto. Een vriendin van Amy, Bruna, riep haar vader om te kijken of hij kon helpen. Hij kwam kijken en had het over de benzine ofzo en dat er om de hoek een garage zat. Ik wou toch liever op Erwin wachten zei ik. Hij bood toen aan om Erwin en Suzanne naar school te brengen wat ik goed vond. Ik probeerde Erwin te bellen maar hij nam zijn telefoon niet op, balen. Na vier keer heb ik Jacco gebeld en gevraagd of hij even naar Erwin wou gaan. Amy kwam later even met een medewerker van school bij mij kijken of ik hulp nodig had. Zo'n 10 minuten later kwamen Erwin en Jacco aangereden. Ik dacht, nu start die auto wel als zij het proberen, maar dat deed ie niet (pff.. kunnen ze niet zeggen dat het weer een vrouwending is).

Dat werd dus wegslepen naar de garage. Maar Carambeï is niet een dorpje in Nederland met vlakke wegen. Hier zijn nog al wat steile hellingen en dus moest er wel de juiste weg gekozen worden. Onderweg is drie keer het touw gebroken. De autogarage was nog niet eens open, het was namelijk nog voor achten. Toen er een monteur kwam legde Jacco even uit wat het probleem was en we konden gaan. Zo rond 11.30 uur zou de auto weer klaar zijn. Dat was ook het geval en de auto starte en reed weer. Wat een goede auto(monteur).

Vrijdag 11 april. Vannacht geen druppel regen dus weer bonen dorsen. De bonenplukkers/ trekkers waren er ook, ze hadden gister het werk niet af gekregen. Beneden in het land waren er ook 6 man/vrouw aan het werk om de bonen om te keren. Ze waren hier ongeveer rond 10.15 uur mee klaar. Rond 11.00 uur ging de dorsmachine weer aan het werk. Ik maakte het eten al vast klaar want mijn schoonvader en Jacco kwamen ook bij ons eten en bij het dorsen is het hetzelfde als bij hooien, op tijd eten en weer aan het werk. En nu zeker want er is regen in aantocht, dat hijgt in de nek. Maar ik had ook een afspraak bij de kapper gemaakt om 11.00 uur dus even wat organiseren en liep alles op rolletjes. De kapper was goed gelukt en het eten op tijd en lekker.

Na het eten zette ik de cake in de oven en reed ik naar Ponta Grossa om boodschappen te doen. Terwijl ik uur half uur later mijn boodschappen in de auto deed regende het behoorlijk. Ik belde naar huis om te vragen of het daar al regende. Gelukkig nog niets. Hoe dichter ik bij Carambeï kwam hoe mooier het weer. Op het moment dat ik het huis binnen liep rook ik iets teveel cake lucht, iets aan de te bruine kant maar gelukkig nog goed te eten. Het werd door iedereen goed naar binnen gewerkt, het was chocolade cake dus die is al bruin.

We hadden een lange tijd de weergoden mee maar rond 19.00 uur ging het toch druppelen. Met het dorsen waren ze inmiddels gestopt. De kar die de zakken met bonen ophaalde reed snel door met een zeil over de zakken die op de kar lagen. Het dorsen van de bonen was voor dit moment klaar. Morgenvroeg zouden de zakken opgehaald worden die nu in de officine stonden. Ongeveer een klein uurtje nadat ze gestopt waren ging het regenen, het kwam er even flink uit. Voor het land was het echt wel nodig en voor al het stof, het is alleen jammer voor de bonen die wel getrokken zijn maar nog niet gedorsen. Misschien maandag, als het droog blijft.

Die avond sms-de ik mijn moeder om 19.00 uur om haar te feliciteren met haar verjaardag, want in Nederland was het inmiddels 0.00 uur en dus 12 april. HARTELIJK GEFELICITEERD MAMA!

Zaterdag 12 april. Amy moest naar school, gewoon om 7.15 uur. Het was donker buiten, we zeiden tegen elkaar dat het wel op die donkere dagen voor kerst lijkt in Nederland, alleen niet koud. Nadat ik Amy bij school had gebracht ging ik de koeien brokken geven en één vastzetten om na te kijken. De koeien waren er niet allemaal dus ik ging samen met Erwin jr. het land in om de andere te halen. Het regende helaas en ik was zeiknat maar goed even droge kleding aan en weer klaar.

Om 10.00 uur moest ik Amy alweer ophalen van school. In de auto vertelde ze dat ze pas om 8.00 uur op school hoefde te zijn! Wat boodschappen gedaan en naar huis. Daar zag ik dat Anneke een bericht op de MSN had staan dus ik ging even kijken of ze er nog was. Hebben we even gezellig zitten te "kletsen". Ik wou eten gaan koken maar toen was ineens mijn vader online dus kon ik met hun bellen. Ik wou mijn moeder natuurlijk feliciteren met haar verjaardag. Mijn zussen waren er ook, zo konden we met zijn alleen praten. Heel fijn.

Natuurlijk liep nu mijn eten koken weer helemaal mis dus heb ik maar snel pizza klaar gemaakt.

Verder was die dag een klusjes dag doordat het bijna de hele dag regende. Ik hoop dat het morgen beter weer is, heb ik misschien weer eens witte labradors ipv zwarte!

Zondag 13 april

Het zonnetje scheen heerlijk vanochtend, een goed begin van de dag. Koffie drinken op de veranda in de zon dat is toch heerlijk. Amy had gister witte chocolade- cheesecake gemaakt en die hadden we er dus bij. Smaakte goed.

'sMiddags zijn we naar beneden gaan wandelen met de honden om te kijken hoe de bonen erbij stonden die al getrokken waren. Op de eerste foto zie je de bonen die nog niet getrokken zijn. Op de andere foto loopt Erwin door een stuk land waar de bonen getrokken en gedorsen zijn. En het "afval" van de boon die je om de andere foto. Het viel nog mee vond Erwin, ik heb er nog niet zoveel verstand van. Ik weet nu wel hoe ik ze klaar moet maken, dat heb ik gister gedaan met Simone.

De honden hadden een heerlijke wandeling en vonden ook verschillende plassen om in te spelen zoals jullie wel op de foto's kunnen zien. Het zijn echt waterhonden. Na de wandeling lopen ze automatisch naar de kraan om te worden afgespoeld. Slimme honden hé.

Verder niet veel bijzonders gebeurd die dag. Kinderen hebben 's avonds de DVD van High School Musical gekeken. Morgen zijn er geen bonen om te dorsen maar zal er mais worden gereden bij Erwin zijn ouders. Hij gaat er 's ochtends na de koffie naartoe.

BONEN TIJD

Op het bedrijf van mijn schoonouders zijn ze al enige tijd bezig met het inkuilen van mais. Hier bij ons staat ook mais maar die is nog niet zover om in te kuilen. Hoogwaarschijnlijk over twee weken. Bij ons is het tijd om de bonen te dorsen..

Vorige week donderdag zijn de bonenplukkers/trekkers gekomen en de eerste bonen werden zaterdag gedorsen. Het was goed weer, droog en warm, heerlijk. Erwin jr mocht rijden op de tractor waarmee de zakken worden opgehaald dus die was helemaal in zijn nopjes.

Maandag, 7 april, zijn ze weer begonnen rond 6.30 uur met trekken van de bonen en rond 11.00 uur ging de dorsmachine weer het land op. De mensen die de bonen uit de grond trekken komen met die grote gele bus die je hier op de foto ziet. Ze beginnen meestal tussen 6.00 en 6.30 uur en stoppen rond 12.00 uur. Of ze na de middag door gaan is afhankelijk van de hoeveelheid bonen die getrokken moeten worden op die dag.




Erwin jr wist dat ze weer bonen gingen rijden, hij had eigenlijk niet de tijd om naar school te gaan dacht hij. Maar voor 13.00 uur werden de zakken met bonen toch niet van het land gehaald waardoor hij niets hoefde te missen.

Dinsdag, 8 april, weer een mooie zonnige dag en opnieuw bonen dorsen. Maar vandaag werd er vroegtijdig gestopt. De bonen die maandag waren getrokken waren onvoldoende droog waardoor er veel afval (oa onkruid) in de machine kwam. Doordat ze nog steeds goed weer opgeven werd er gestopt en later in de week zal men weer verder gaan. Die middag kwamen ook de bonenkopers om de bonen te bekijken en te kopen. Ze werden verkocht en woensdag opgehaald. Voordat de bonen worden opgehaald hebben we nog even snel wat fotos genomen voor het weblog.





Woensdag, 9 april. Vanochtend heb ik de kinderen naar school gebracht en gelukkig had de auto weer eens kuren. Wel minder dan gister want toen was het helemaal shit. Erwin heeft namelijk de katalysator verwijderd ofzo. Maar dat was niet het gehele probleem want hij rijdt nog steeds niet goed. Jacco moest later met onze auto spullen halen bij de Batavo dus kon hij ervaren hoe de auto reed. Hij dacht dat het de carburateur was. Erwin zou er wel even naar kijken.


Na de koffie is Jacco gif gaan spuiten en Erwin ging naar de kalkoenen. Ik had een recept van limoentaart gevonden en aangezien ik die hier veel heb dacht ik deze maar eens te gaan proberen. Toen schoot het me te binnen dat ik naar het dorp moest om bepaalde zaken te regelen. Dus van warm eten koken kwam nu niets, helaas voor sommige mensen. Nadat ik alles gergeld had in het dorp was ik mooi op tijd om de kinderen te halen. Amy vroeg of we buiten konden eten want het was mooi weer en dat is ook gewoon gezellig.


Na het eten had iedereen wel zo zijn klusjes om te doen, ik wat verven en Erwin ging weer met de auto aan de slag. De auto loopt nu beter als je deze aan de praat kan krijgen, want dat doet ie nu minder goed!! Heeft gelukkig meer verstand van kalkoenen.


Na de koffie kwam de vrachtwagen om de bonen op te laden. Het was warm dus ik heb voor die mannen maar koud water en suco (limonade) neergezet. Nadat de eerste vracht was opgehaald kwam de bonenboer langs om te zeggen dat de laatste vracht die avond om 19.00 uur werd opgehaald en niet morgenvroeg zoals afgesproken. Prima.


Met de laatste vracht ging Erwin mee naar de weegbrug zodat hij de vrachtbrieven mee terug kon nemen. In die tijd ben ik weer begonnen met het schrijven van dit stukje, even rust; kinderen op bed en man weg................



De limoentaart was overigens lekker maar ik denk dat ik de volgende keer iets minder sap van de limoen zal gebruiken. Ik heb het idee dat de limoenen en ook de citroenen hier iets sterker van smaak zijn dan in Nederland. Ik heb trouwens van de week ook voor het eerst lasagne klaar gemaakt zonder een pakje van KNORR of welk ander kant en klaar sausmix. Dat is hier namelijk niette koop; zakje openmaken - water erbij - laten koken- en hup over je spaggetti/ macaroni/ lasagna/nasi. Nu was het met tomatenpuree en alle ingredienten zelf toevoegen. Het resultaat was goed, iedereen at er van, niemand liet het staan. Heel fijn, vooral omdat je er wel wat langer voor in de keuken moet staan. Ik denk dat ik hier maar wat in grote hoeveelheden van ga klaar maken en dan in de diepvries doe. Kan wel eens makkelijk zijn. En ik ben wel van de makkelijke zo nu en dan.

Voor donderdag en vrijdag staat er mais kuilen op het programma bij erwin zijn ouders. Vrijdag komen ze hier weer bonentrekken (misschien ook zaterdag). En het dorsen begint weer op zaterdag en in het begin van de volgende week. Als dat af is moet de mais allemaal van het land, ook hier en dan is het alweer tijd dat de kalkoenen weggaan en de schuren gereed gemaakt moeten worden voor de volgende kalkoenenkuikens. Druk, druk druk.......... maar tot nu toe wel heerlijk mooi weer. Misschien een beetje droog voor het land maar ik vind het heerlijk.