zaterdag 31 december 2011

nieuw begin met een nieuw jaar



Hallo allemaal,






Ik, wij, wensen jullie allemaal een heel gelukkig en gezond 2012. Het is bij jullie al 24.00 uur maar wij moeten nog 30 minuten wachten. We kijken op dit moment naar Youp van het Hek.



Ik zal proberen om dit jaar weer wat foto´s en ervaringen op het weblog te zetten. De eerste foto´s zijn al gemaakt tijdens onze korte vakantie aan het strand van Guaratuba.

maandag 15 augustus 2011

Hallo allemaal, zijn we weer.

Het is inmiddels augustus. In Nederland beginnen vandaag de eerste scholen weer en bij ons wil af en toe het voorjaar doorkomen. En dat wordt tijd vind ik.
Het is deze winter echt koud geweest en ook voor hier lang. Er is zelfs sneeuw gevallen in de staat Santa Catarina! Sneeuw!!!!
Wij hebben geen sneeuw gehad maar wel erg koud, net onder nul. Op een ochtend viel er steeds een melkapparaat uit, begon met de achterste en zo langzaam aan ging het naar voren. Geen idee wat het kon zijn. erwin gebeld voor assisitentie en die kwam gelukkig snel. Wat bleek, waren de pulsators bevroren. Nou zeg, stonden ze daar heet water erover te gooien. Ik was even verward, woonden we nu in Nederland of Brazilie. En later kwam Erwin jr, zijn scooter wou niet starten. Ook door de kou. Dan maar met de auto dachten we want Erwin had namelijk een toets op school die gemaakt moest worden. Maar ook de auto vond het te koud. School gebeld en uitgelegd en Erwin zou morgen dan de toets maken.
Na die dag zijn er nog wel enekel dagen geweest met kou maar we konden er ons nu op voorbereiden, auto in de schuur, scooter in de hal van het huis.

Het gekke van Brazilie is dat je winter en zomer op een zelfde dag kunt hebben. In de ochtend koud en in de loop van de dag warmt het lekker op en loop je in je tshirt. Gister, 14 augustus liepen we in een zomerjurkje en korte broek! Maar ~s avonds werd het donker en mistig net als vanochtend. Nu schijnt het zonnetje en als de wins zou gaan liggen denk ik dat het nog aardig weer gaat worden. Ze geven gelukkig geen regen meer op. We hadden vandaag de berichten over Nederland gehoord hoeveel regen er in juli was gevallen, tel er bij ons nog maar 100 milimeter bij wat hier dan in gevallen in enekel dagen. Het land is nat, erg nat. Erwin heeft het gras gemaaid omdat ze een paar dagen droog weer opgeven maar het is voorzichtig rijden in het land om niet verzakt te komen zitten. Als het mee zit wordt het woensdag kuilen.

Nou verder ben ik ook in het nieuws geweest. er zijn namelijk 10 leerlingen hierin Carambei die een reis naar Nederland haden gewonnen. En vanuit een openbare school is ertoen de vraag gekomen of ik een paar lessen Nederlands wou geven. Gewoon basiswoorden zoals Hallo, hoe gaat het, dank je wel, ik heet, ik woon in enzovoort.
Tijdens een les kwamen ze opnames maken en is het hier op de regionale televisie uitgezonden. Deze leerlingen hebben hun reis er in Nederland bijna opzitten. Ze hebben het goed naar hun zin heb ik begrepen.

Verder ook minder prettig nieuws. Erwin jr is ogepakt met descooter. Hier kennen ze geen brommer en mag je dus pas rijden vanaf je 18de. Met rijbewijs dan wel. Hij reed al sinds een jaar denk ik elke dag op de scooter naar school. Het is een stuk makkelijker voor ons want er rijdt hier geen bus om op tijd op school te komen. En ook als hij naar de sportschool of vrienden in Carambei wil.
Maar afgelopen donderdag werde nwe om 16.30 uur gebeld door hem. Hij was opgepakt. Ze hadden een controle in Carambei en iedereen die er langs kwam werd aangehouden. Balen. Dus Erwin er naartoe. Papieren laten zien en al die toestand. De volgende dag moesten ze opnieuw naar het politieburo om overige zaken te regelen. We krijgen minimaal een boete van 600 reais voor Erwin sr omdat hij verantwoordelijk is voor Erwin jr, en nog een van 600 reais omdat Erwin jr op de motor reed terwijl hij nog geen 18 is. Daarbij komt dat Erwin sr voor de rechter moet verschijnen in oktober en uitleg moet geven. Erwin jr ook maar later. Het zou kunnen dan ze taakwerk krijgen, vuilnis oprapen langs de weg of dit kun je mogelijk weer afkopen met voedselpakketten te kopen. Wie weet moet Erwin jr lessen gaan volgen, opvoedkundig. Dat is allemaal nog wat onduidelijk. We moeten het maar afwachten. De scooter staat nu geregisteerd dus is het heel onverstandig om Erwin jr er nog meer te laten rijden. Dat gebeurd dus ook niet meer. Nu ben ik weer taxi...........
Daarbij komt dat hij ook nu elke avond naar de Master (school) gaat in Ponta Grossa om zich verder voor te bereiden op de vestibulars. Dus heen om 17.30uur en ophalen om 23.30 uur.

Leuk nieuws is er ook hoor. Het huisje is klaar. Tenminste het was al voor de helft klaar, vorig jaar maar nu is het tweede gedeelte ook af. Er zijn drie slaapkamers bijgekomen. Het was deze keer wel wat minder prettig samenwerken met de metselaars als de vorige keer. De vorige metselaar zou ook dit maken en is er ook aan begonnen. Maar hij begon op maandag en woensdag lag hij in het ziekenhuis en vrijdagavond is hij overleden. Zijn zoon heeft het toen overgenomen maar is niet zo goed in zijn werk als zijn vader en dat werkte nog al wat frustraties hier en daar. Erwin en ik keken uit naar de dag dat ze klaar waren en weggingen. Samen met de kinderen heb ik het meeste al geverfd. Ik moet nog wel dingen afverfen maar dat komt wel in orde. Het huisje zal op tijd klaar zijn voor december als mijn ouders en zusjes komen met hun kinderen. We kijken er al naar uit maar ik moet nog wel eerst wat dingen doen hoor.

Dat was het nieuws voor nu.
Tot ziens of tot mails iedereen,

maandag 11 april 2011

Hallo allemaal,

Het is geleden, nou niet even maar een hele tijd. Vorig jaar in december zijn mijn ouders hier naartoe gekomen en net als de vorige keer had mijn vader een heel mooi reisverslag gemaakt. Deze wil ik ook graag hier op het blog zetten maar ik krijg het niet voor elkaar. Helaas want het was een mooi verslag met foto~s en al kant en klaar voor mij om zo het aan iedereen te laten lezen. Ik krijg het niet maar wie weet kan iemand mij een tip geven. Ze bleven deze keer wat langer dan de vorige keer. We hadden nu voor hun het huisje laten verbouwen. Het was dus niet meer de oude melkstal die we toen hadden geverfd en hier en daar wat opgeknapt, nee de metselaars hadden er nu een echt huisje van gemaakt. Nieuwe ramen, nieuwe deuren, een nieuw keukenblok, een ingang naar de badkamer en keuken vanuit het huisje zodat ze niet meer via buiten hier naartoe hoefden. Alles opnieuw geverfd en gelakt. Prachtig was het geworden en een complete verrassing voor mijn ouders. Ik heb namelijk helemaal niets tegen ze gezegd. Toen we hier in het donker aankwamen zagen ze wel dat er een deur weg was en ineens zagen ze het bordje Chateau Tainha. Kleineverwijzing naar de camping waar ze altijd heen gaan in Frankrijk, alleen geen Chigy maar Tainha. De naam van de buurt hier. Ze vonden het erg mooi en waren dus aangenaamd verrast. Nu hadden we 1 kamer klaar gemaakt voor slaapkamer en de ander was het naaiatelier voor mijn moeder geworden. Zij had namelijk een naaimachine meegenomen. Later in het jaar komen de metselaars opnieuw om het aangrensende gedeelte om te bouwen tot drie slaapkamers. Maar voor nu was het prima. De volgende dag was het natuurlijk uitpakken geblazen van al die koffers vol met spullen. Dit jaar mochten ze minder per persoon meenemen maar ze hadden weer voldoende mee hoor. Koekjes, pindakaas, sokken, gereedschap, noem maar op. Een kleine Albert Heijn en HEMA zeg maar. Heel gewoon voor degene die hier elke dag naar toe kunnen en dit mogelijk niet begrijpen. Maarje mist pas iets als je het niet meer hebt. Het zijn geen levensnoodzakelijk spullen natuurlijk. Volgens enkele hier is dat niet waar, hahaha. Ook deze vakantie was mijn vader chef grasmaaier en deed dat met volle inzet. Soms dacht ik het gras te horen roepen, kijk uit daar komt die alweer met die machine!!!!!!! Mijn moeder zat deze keer in druk in het stof, stof voor het maken en vermaken van gordijnen. Ook kwamen ze naar haartoe met allerlei herstel werk van kleding. Vervelen is hier niet bij. We zijn ook weg, een paar dagen naar het stand van Guaratuba. heel leuk was dit. Helaas kon Erwin niet meer. Wij melken nog steeds zelf en dus betekent dat dat er altijd een van ons hier moet blijven. Niet altijd even leuk. Het was een heel fijn verblij weer en we weten nu al dat zij opnieuw in december zullen komen maar dan samen met mijn zusjes en hun kinderen. Een drukke maar gezellige boel. Ik zal later proberen nog wat fotos erbij te zoeken maar onze computer is weggeweest voro reparaties en ik ben een en ander kwijt geraakt. De groetjes aan iedereen. O ja binnenkort komt er weer familie deze kant op. Op 14 april komt Erwin zijn zus Louise en haar gezin hier naartoe. Zij zal haar verjaardag, 17 april, dus dit jaar in Brazilie vieren

Hallo allemaal,