dinsdag 30 december 2008

Formatura Erwin G.Erkel

Erwin jr. sloot het afgeloten schooljaar af, groep 8. Dat is hier het laatste jaar van de basisschool. In Nederland zou dit het tweede jaar van het voortgezetonderwijs zijn.
De eindrapporten worden dan op een avond uitgedeeld en men noemt dat hier de Formatura.
Dit jaar was dat op 12 december.

Het begon in de kerk waar we om 19.00 uur moesten zijn. Door de leerlingen van de school worden dan allerlei liedjes gezongen en af en toe werd er een kort praatje gehouden. Zo rond de klok van 19.45 uur stonden we weer buiten. Alle leerlingen van school, met uitzondering groep 8, kregen van hun leerkracht het rapport.
Daarna reden we naar Club Social waar het feest van groep 8 werd gehouden. Dit was alleen voor mensen die uitgenodigd waren door de leerlingen en school. Met name familie dus.
Na een praatje van oa de directrice werden de eindrapporten uitgedeeld aan de leerlingen van groep 8.

Nadat de leerlingen hun rapporten hadden ontvangen gaven zij op hun beurt kleine kadootjes aan de leerkrachten van de school.






Erwin was erg trots op zijn rapport en terecht, een jaar les in een andere taal en dan goede cijfers halen, nou prima jongen!







Na al deze verplichte zaken was het tijd geworden voor eten en drinken. Er was gezorgd voor koffie/thee/frisdrank en allerlei soorten gebak en snackhapjes. Er was meer dan genoeg voor iedereen.














Zo rond de klok van 21.30 uur gingen de meeste mensen naar huis en zo ook wij.

de kerstboom

Het is een traditie geworden dat onze kinderen voor de kerstboom zorgen. Dus op zondag 7 december gingen Erwin en Suzanne samen met de trekker op pad om de kerstboom te halen. Normaal gesproken zou Amy ook meegaan maar die lag nog heerlijk te slapen.
Na ruim anderhalf uur kwamen ze terug met een kerstboom zo groot dat deze niet rechtop in de kamer kon staan. Dat was dus in ieder geval geen kleintje!
Er moest een stukje van af gehaald worden. Nadat dat gebeurd was kon de boom versierd worden. Dat gebeurde niet gelijk want Erwin jr en Suzanne gingen met Jacco en Simone zwemmen.
Later in de middag ben ik wel met Amy begonnen om wat dingen klaar te zetten.
Het versieren hebben de kinderen later op de dag gedaan.
Oké het is niet een kerstboom zoals we in Nederland hadden maar het gaat om het idee en het is net zo gezellig.




























vrijdag 26 december 2008

Storm

Op maandag 1 december, laat in de middag, begon het met waaien en we zaten allemaal op de regen te wachten. Maar er kwam niet veel van.
Rond de klok van 20.00 uur ging het spoken, de wind was enorm en je zag niets meer door de ramen, zoveel wind en regen.
Het duurde maar een paar minuten.
In ons huis lagen inmiddels wel wat plasjes water maar dat zijn we gewend. De wind was nu van een totaal andere richting gekomen waardoor de wind de regen onder dakpannen had geslagen en er zelfs in de hal water lag.
Simone belde ons op dat er iets was met de kalkoenenschuur dus Erwin en ik gingen kijken.
Terwijl we naar de schuren liepen zagen we dat er veel meer schade was dan bij de kalkoenschuren. Het dak van een schuurtje was er compleet af en op het pad naar Simone en Jacco lagen allemaal bomen op de weg. Hierdoor was een electriciteitskabel gebroken en deze lag op hun pad.
Wij liepen naar de kalkoenenschuren en op het eerste gezicht konden we het niet goed zien. Wel dat het dak van schuur 2 kapot was maar hoe groot de ravage was konden we toen nog niet bepalen doordat het al donker was.
De volgende ochtend zijn we gaan kijken en het was voornamelijk schuur twee.
Het was voor de eerste keer dat we blij waren dat de kalkoenkuikens niet op de afgesproken dag waren gebracht. Deze zouden namelijk die maandag zijn gekomen maar door een of ander was het een paar dagen vooruit geschoven.
De man van de verzekering kwam langs,we mochten beginnen met opruimen en later in de week zou er iemand van het hoofdkantoor komen.
De metselaar, die inmiddels bij ons was begonnen met de melkstal, kende wel een timmerman en deze zou woensdag gelijk kunnen beginnen op de boel weer te herstellen.
Dat is ook allemaal goed gegaan en de kalkoenkuikens konden later in de week gewoon komen. De achterdeur van de schuur is gemaakt toen de kuikens er al in zaten maar dat was geen probleem.
Nu rest alleen nog het verfwerk van de nieuwe deur.










































































zaterdag 22 november 2008

Nog meer Nederland

Maandag 10 November
Samen met Suzanne ging ik naar de kapper. Vlak onder het appartement van mijn ouders.
Tussen de middag gingen mijn vader en ik, mijn neefjes Nick en Max ophalen van school. Zij bleven die middag bij ons een broodje eten. Nadat we ze weer op school hadden gebracht gingen we met zijn allen naar Isodorus, dat is te vergelijken met een Welkoop winkel. Natuurlijk niet van dat aardige personeel.
PS: Voor ik het vergeet te melden: Ze zijn bezig met het bouwen van de stal!!!! Hoe is het mogelijk.


Dinsdag 11 November
's Middags ging ik met mijn moeder naar Swartbroek. Wij hebben daar een een tijdje gewoond en de buurvrouw van toen is nog steeds de kapster van mijn moeder. Ik ging mee en er was helemaal niets veranderd, nog steeds vriendelijk en gastvrij.
We bleven niet lang doordat we op tijd terug moesten zijn door het Sint Maarten feest. Dit was op de school van Max en Nick.
Nathalie kwam ons ophalen. Ik heb kennis gemaakt met de juffen van Max en Nick en we mochten ook hun klassen bekijken. Ze wilden wel een uitzondering maken want niet iedere dag komt er een tante en nichtjes uit Brazilië op bezoek. Er werd een toneelstukje opgevoerd en daarna werd er een groot kampvuur aangemaakt. Dit onder het genot van koffie of chocolademelk met een wafel.

Donderdag 13 November
Vanmiddag ben ik samen met mijn zusje Joyce naar de school van haar zoon Dylan geweest. Ik zou mee hem ophalen maar natuurlijk moest ik ook zijn klas bekijken. Na zijn klas kreeg ik een hele rondleiding door de school tot de kantine juf toe.Na de koffie had ik Dylan beloofd om samen snoepjes te maken van leite condensado( gecondenceerde melk), brigadeiro snoepjes. Het was even een kliederwerkje maar hij vond het wel leuk en LEKKER.

Vrijdag 14 November.
Vanochtend moest de wekker gezet worden, we gingen naar Den Bosch, Amy, Nathalie en ik.
Het eerste wat we daar deden was koffie drinken met een Bossche bol. Nou dat was niet een eenvoudige opdracht. Niet overal was plaats of men had geen bossche bollen meer. Op het vierde adres konden we koffie met bossche bol krijgen.
Daarna zijn we winkel in en winkel uit gegaan. Suzanne was die dag thuis gebleven om met Joyce en Dylan te gaan zwemmen. Ook zij had een leuke dag gehad.

Zaterdag 15 November
De trouwdag van mijn ouders!
Ze hadden van allerlei mensen leuke kaarten gekregen en zo ook van tante Francien en ome Dick. Dit is een broer van mijn schoonvader. Ze kennen mijn ouders niet maar ze hadden op dit weblog gelezen over hun trouwdag en zo attent als tante Francien altijd is, stuurde ze een kaartje.
Echt ontzettend lief en nog bedankt!
Suzanne wou ook graag feestkleding en ze had helemaal niets leuks. Dus we zijn die ochtend de stad in gegaan en hebben bij Cool Cat leuke kleding gekocht. Daarna snel naar opa en oma want zij hadden lekkere broodjes gehaald.

Z0 rond de klok van 19.00 uur was iedereen gearriveerd bij mijn ouders en gingen we met zijn allen lopend naar De Apostel, waar we zouden gaan eten. De Apostel had een menu samengesteld waar je bij elke gang uit drie gerechten kon kiezen.




























Zondag 16 November
Vanochtend gingen we naar Spijk. Zo rond 11.30 uur waren we bij Louise en Wim. Louise is de zus van Erwin. Later in de middag bracht ik Suzanne bij haar vriendin Mignón in Rumpt. Ik bleef hier kort doordat ik ook nog naar andere familieleden wilde gaan in Spijk. Het was een heen en weer gereis. We bleven die nacht bij Louise slapen op de zolder.

Maandag 17 November
We gingen er op tijd uit om de kinderen van Louise nog even gedag te zeggen voor ze naar school gingen. Louise ging ook werken maar ze begon wat later zodat we nog even koffie konden drinken. Daarna reden we via Heukelum naar Geldermalsen, ik moest bij Uittenboogerd nog onderdelen ophalen voor de voermachine.
Ik had met Anneke afgesproken om bij haar te logeren. Toen we aankwamen moest ze eerst naar de tandarts en wij naar de Welkoop waar ik ook weer onderdelen op moest halen. Natuurlijk heb ik daar met Roel en Henk gesproken, twee oud-collega's van Erwin.

Dinsdag 18 November
Vanochtend ook meer zaken regelen in Geldermalsen. Maar na het eten was het tijd voor ontspanning, nou ja ontspanning. Ik ging met Anneke winkelen in Utrecht. Even als vanouds de winkels bekijken en af en toe wat kopen. Het was heel gezellig om weer even samen te winkelen.

Woensdag 19 November
Vanochtend nog even samen met Anneke koffiegedronken maar er kwam een moment van afscheid zoals altijd. Natuurlijk weten we dat we contact met elkaar blijven houden maar ik vond het toch weer even moeilijk.
Samen met Suzanne ben ik nog naar wat winkels geweest om nog een en ander op te halen. Ook zijn we nog even bij Ella geweest die nu in een damesmode zaak werkt. Ze was erg verbaasd me te zien met Suus. Amy had een sms verzonden dat ik haar kon ophalen bij het station . Nadat we haar hadden opgehaald zijn we doorgereden naar Weert.

Vrijdag 21 November
We zouden in eerste instantie vandaag naar Duitsland gaan maar mijn ouders hadden een uitnodiging gekregen van de makelaar. Ze konden vandaag een kijkje gaan nemen in het gebouw waar hun nieuwe appartement komt. En natuurlijk ging dat voor.
Het was ontzettend koud maar men had gezorgd voor een lekkere bak koffie of thee met een stuk Limburgse vlaai.





De één na bovenste verdieping en aan de linkerzijde, is het appartement van mijn ouders.






















Zondag 23 November
Rond de klok van 11.00 uur vertrokken we naar Duitsland. Het was gister gaan sneeuwen en via het nieuws werd men gewaarschuwd voor meer sneeuw en gladheid. We gingen naar Duitsland maar we zouden wel op tijd terug gaan i.v.m. het weer.








We waren na een uurtje rijden in Dusseldörf. We zagen al enkele kraampjes dus we zaten op de goed plaats. Het vinden van een parkeerplek was niet moeilijk.



Terwijl we de stad inliepen viel het ons op dat het zo rustig was en geen winkels open. Toen we bij enkele kraampjes kwamen waren ook deze gesloten, vreemd vonden wij. In de krant en sites hadden we toch zeker te weten gelezen dat de kerstmarkten vanaf vrijdag21 november geopened waren.
We hadden het koud en dus besloten we een kop koffie te gaan halen.
Nadat mijn vader voor iedereen wat bestelt had vroeg hij aan de ober hoe laat de kraampjes en winkels open zouden gaan. Vandaag niet vertelde hij, het bleek namelijk dat het een dag van dodenherdenking was! Ja dat hebben wij weer! Nou ja dan maar genieten van de koffie en nog wat rond wandelen. In dit café konden we geen apfelstrudel krijgen dus we moesten nog een ander adres uitproberen vonden wij. Dit vonden we natuurlijk. Mijn vader en moeder namen een heerlijke echt Duitse braadworst, Suzanne die moest natuurlijk even proeven, en die vondt het heerlijk en nam er dus ook een, en daar stonden ze met hun drietjes heerlijke braadworsten te eten!






We gingen rond de klok van 15.00 uur weer richting Weert. Het was inmiddels gaan sneeuwen. Toen we in Weert waren lag er al een aardig laagje en de meiden gingen na de koffie buiten in de sneeuw spelen.




















Maandag 24 November
De dag van vertrek komt in zicht en ik ben al begonnen met het inpakken van de spullen. Ik moest nog een en ander halen voor Erwin dus dat zijn we die middag gaan doen. We kwamen toen langs de Action, deze bleek afgelopen zaterdag net geopend te zijn. En daar moesten we natuurlijk even gaan kijken. Wat een leuke dingen allemaal, ook de meiden zagen wel honderd en één dingen. Hier kon ik ook voor een leuk prijsje spullen voor school kopen. Toen we terug kwamen in het huis van mijn ouders dacht ik, hoe krijg ik het toch allemaal mee! Nu moest ik echt eerst gaan inpakken en gaan kijken wat er nog mee zou kunnen en wat niet.

Woensdag 26 November.
Ik ging 's ochtends met Amy en Suzanne nog even de stad in want er waren wat kleine dingen die zij nog mee wilden nemen. Op dit moment had ik het punt bereikt dat ik winkelen even niet meer zo leuk vond, teveel geweest voor dat moment.
Mijn moeder en vader hadden de tafel al gedekt toen wij thuis kwamen. Mijn moeder had weer heerlijk eten klaargemaakt, sla, opgebakken aardappelen en varkenshaasje met veel jus zodat de meiden dit konden eten met wit brood. Het was echt heel lekker.
Na het eten begon ik weer met inpakken maar ik zat eigenlijk te wachten op frikandellen. Ik had mijn zwager gevraagd of hij frikandellen vacuum kon verpakken. Hij wist wel iemand. Bij het KLM-agentschap hadden ze me vertelt dat ik het mee mocht nemen als ik ze vacuum zou verpakken. Terwijl ik de koffers in en uit bleef pakken om de juiste plaats voor alles te vinden ging er een koffer kapot. Dus samen met mijn moeder toch nog een laatste keer de stad in, een nieuwe koffer kopen. Gelukkig zijn er koffers zat te koop.

's Avonds kwamen mijn zussen en hun kinderen. Mijn zwager had me die ochtend al gebeld om me een goede reis te wensen, hij had namelijk dienst. Ja en wat doe je op zo'n avond? Ik had mijn koffers klaar, je praat wat, drinkt wat maar het afscheid gaat toch komen; vroeg of laat. Als eerst ging mijn jongste zus Joyce weg met haar zoon en mijn andere zus Nathalie ging een half uurtje later weg met haar jongens. Moeilijk is het, elke keer weer. Het wordt minder moeilijk maar makkelijk zal het volgens mij nooit worden. Toen Nathalie ongeveer 10 minuten weg was ging de telefoon, mijn moeder nam op. Het was voor mij, mijn neefje Max. Hij wou mij even spreken omdat zijn moeder nu zo verdrietig was, was hij ook verdrietig. Hij vond het zo zielig voor zijn mama omdat ze nu maar één zus had en niet meer twee. Ik heb gezegd dat ze altijd twee zussen zal hebben maar dat ik een zus ben die ver weg woont maar altijd haar zus blijf. Daar was hij blij om. Ik heb daarna nog even met mijn zus gesproken en ze vond het net als mij moeilijk maar we hebben vrolijk het gesprek beeindigd.
Samen met mijn ouders en kinderen heb ik nog wat gedronken. Morgenochtend vroeg eruit. Ik ga samen met mijn moeder en Suzanne met de trein naar Schiphol. Amy gaat met mijn vader mee in de auto en de bagage.

Donderdag 27 november
De wekkers gingen zo rond 4.30 uur. Allemaal eruit, niemand had echt goed geslapen. Samen met mijn moeder en Suzanne liep ik naar de trein. Mijn vader en Amy met de auto. We zouden elkaar weer zien in Schiphol.
De reis verliep zowel met de trein als auto goed, alleen wij hadden geen last van file en de auto wel. Nadat we er allemaal waren konden we ons gaat inchecken. Hierna kwam het moeilijkste van mijn hele vakantie in Nederland; het afscheid nemen van mijn ouders. We hielden het kort en het is waar dat het ietsie pietsie beter gaat dan de vorige keer maar blijft erg moeilijk............

Tot ziens papa en mama voor de geweldige tijd die we bij jullie hebben gehad.
Het waren drie weken vol geluk, verwennerij en plezier. Jullie hebben ons een
geweldige tijd gegeven en komen het zeker weer over doen. En jullie bij ons
natuurlijk. Jullie zijn de beste van de hele wereld, maar dat wisten jullie al hé.

Veel liefs van Yvette, Amy en Suzanne.



Ons vliegtuig staat klaar















nog even wat kadootjes kopen voor de juf van school



deze reis maken we

















Prachtige foto genomen door Amy in het vliegtuig











Sao Paulo, even wat eten en drinken want we voelen ons licht in het hoofd.












23.30 uur
aangekomen in Curitiba

zaterdag 8 november 2008

NEDERLAND

Op dinsdag 4 november ben ik vertrokken met Amy en Suzanne naar Nederland. Het was ook de verjaardag van onze zoon Erwin. Hij werd 14 jaar. We hadden zijn verjaardag afgelopen zondag gevierd, samen naar de bowlingbaan in Ponta Grossa.
Die ochtend gingen de kinderen niet naar school. Ik moest natuurlijk nog even een en ander regelen in Carambeï. Zo rond 10.45 uur was ik weer thuis en kon ik aan de laatste dingen beginnen.

We vertokken samen met Simone naar Curitiba. We konden ons snel inchecken en daarna zijn we samen een kop koffie gaan drinken. We namen afscheid van elkaar, wij naar de gate en Erwin, Erwin jr, Simone en Anneleen (vriendin van Simone) weer richting huis.
Suzanne vond het wel moeilijk om afscheid van haar papa te nemen. Gelukkig ziet ze hem weer over ruim drie weken. We moesten nog even wachten in de wachtruimte. Er werd wel een vlucht omgeroepen maar dat was voor gate 1 en wij moesten bij gate 2 zijn. Maar ik begon toch te twijfelen. Amy zei dat ik niet zo moest stressen maar bij de laatste aankondiging zei Suzanne dat ik toch maar even moest gaan vragen. En maar goed ook, het was wel onze vlucht!
Snel naar binnen en onze stoelen opzoeken. Helaas vetrokken we niet op tijd toch een technisch probleem. We hadden een uur vertraging.
In Sao Paulo gingen we gelijk naar de balie van de KLM om ons opnieuw in te checken. We hadden ruim 1,5 uur voor we naar het vliegtuig moesten gaan. Toen we het vliegtuig in mochten werden we vriendelijk begroet door het KLM personeel en alle drie vonden we het fijn om weer even duidelijk Nederlands te horen en Nederlandse kranten te zien. Ik nam de Volkskrant mee. Wij lezen deze ook in Brazilië, dan middels het internet.

Het vliegtuig zat niet vol en nadat we waren opgestegen ging ik een rij achter de meiden zitten zodat we wat meer ruimte hadden om te slapen.
Ondanks de goede verzorging en meer ruimte blijft het voor mij een lange reis.
We kwamen op tijd aan in Nederland, eerder zelfs. Om 11.10 uur waren we in Schiphol. Vanuit het vliegtuig zijn we bij winkels gaan kijken naar een nieuw fototoestel doordat we dachten dat we nu taxfree konden kopen. Maar dat was niet het geval, dat is alleen mogelijk als je op doorreis bent of vertrekt. Pech.
Dan maar de koffers ophalen en kijken of mijn ouders, zus en neefjes er waren. Ze waren blij ons te zien natuurlijk. We kregen bloemen en tekeningen. Het was erg fijn mijn familie weer te zien. We zijn samen wat gaan eten en daarna richting Weert.
Aangekomen in Weert was ook mijn andere zus en neefje in het appartement van mijn ouders. Fijn om iedereen weer bij elkaar te zien, jammer dat Erwin Sr. en Erwin Jr. er niet waren.
Natuurlijk hadden we vlaai bij de koffie, hazelnoot en rijstevlaai. Echt heerlijk.
's Avonds bleef ook iederen eten en werd er chinees gehaald.

DONDERDAG 6 november
Echt uitslapen kon ik niet, om 8.00 uur was ik klaar wakker.
Amy sliep wel lekker uit.

's Middags gingen we de stad even in en wat is het dan toch weer fijn om te winkelen in een stad waar je de weg kent, zelf vragen kunt stellen en keuze hebt in alles wat er is. Hééééééérlijk. We kunnen veel dingen ook krijgen in Brazilië, echt ook de luxe dingen komen steeds meer maar hier is alles wat je gewend bent en je weet ook waar je terecht kunt. Heerlijk even naar de HEMA, kopje koffie bij de V&D.

Hier drinken we koffie bij de V&D.












Het uitpakken van het nieuwe fototoestel




Amy voelde zich niet zo lekker, hoofdpijn en gewoon niet lekker.

VRIJDAG 7 november
Vanochtend gingen Amy en ik naar de kapper. Er was een nieuwe in het winkelcentrum de Munt gekomen en een afspraak maken was niet nodig. We moesten even wachten. Bij Amy ging er een flink stuk af en het stond haar geweldig.
Ze vond het ook wel mooi maar moest even
wennen want het was toch wel erg kort vond ze.
Daarna liepen we weer terug omdat het
inmiddels al etenstijd was.










Station van Weert





Na het eten gingen we naar het Goedkoop Huis, om stof te kopen voor mij en Amy. Amy wou graag weer een nieuwe jurk voor een feestje. Ze had al een voorbeeld jurk gevonden dus nu het stof. Ze heeft voor een donker blauwe soepele stof gekozen, heel mooi. Ik had ook stof nodig voor enkele dingen in het huis.
Terwijl ik bezig was met mijn moeder hadden Joyce en Amy ontzettend veel plezier met het fototoestel en de stoffen.














Terug bij mijn ouders huis werd Amy niet goed, hoofdpijn. Ze ging 's avonds op tijd naar bed. Later in de avond riep mijn moeder me omdat Amy aan het overgeven was. Ze was lijkwit. Het zal hoogwaarschijnlijk de drukte rond de vliegreis en alles zijn.
We hebben die nacht wat korter geslapen.

ZATERDAG 8 november
Ik had besloten om dit weekend niet weg te gaan, richting Geldermalsen en de familie van Erwin. Amy voelde zich niet lekker en ik vond het verstandiger om gewoon hier te blijven. Wij hebben namelijk vakantie en hier zijn geeft ook veel spanningen. Niet negatieve maar wel drukte. Mensen willen je zien, leuk en lief maar we hebben een lange reis achter de rug en vakantie is voor de meeste mensen een periode waarin je doet waar je zin in hebt en tot rust kan komen. Voor mij en de meiden is dat op dit moment lekker niets doen.







Later die dag ben ik met mijn zus Nathalie de stad in gegaan en hebben we daar een lekker koffie gedronken en een broodje gegeten samen.









Toen we vroeg in de avond terug kwamen ben ik even naar de AH gegaan om wat boodschappen te doen voor mijn moeder. Het was fijn om al die keuze te hebben in heerlijk vruchten en groente, keuze in brood, zuivel ed. Ik kocht naast de benodigde boodschappen; Bolognese chips voor Amy, eierkoeken voor Suzanne, echte slagroom en gevulde pepersweet voor mij.




Max en Nick (neefjes).
ZONDAG 9 november
We hebben vandaag een echte zondag gehouden, en dat is voor me name Suzanne; borrelen. Natuurlijk nog niet de borrel voor haar maar die lekkere toastjes en chips die oma altijd heeft.
We hebben even met Erwin en Erwin gebeld. En we kregen zowaar te horen dat de mensen er zijn om de stal te bouwen. Hoe is het mogelijk! Verder kreeg ik te horen dat ik te weinig pizza's had gekocht en de koffiefilters op waren. Ja, ja.
's Middags zijn de meiden met mijn zusje meegegaan want die had allemaal kleding liggen en misschien was er wel wat bij voor hun. Hartstikke leuk natuurlijk.
En even dit bericht voor de twee Erwin's: vanavond eten we friet met FRIKANDELLEN. Ik lust deze niet en eet dus wat anders. Ik moet voor de Erwin's ook frikandellen mee terug nemen, Suzanne geniet er vanavond al van, hahaha.




Suzanne, Amy en Joyce

woensdag 15 oktober 2008

MOOI WEER, HEERLIJK.

Het is eindelijk zover, de zon is heerlijk aan het schijnen en de tempraturen gaan omhoog. Zaterdag was het nog koud en vochtig maar vanaf zondag ging de zon schijnen en ik heb er van genoten. Koffiedrinken in de zon, en 's middags bij Jacco en Simone een caprinia op, heerlijk. Hoe warm het ook was we bleven in de zon zitten. Ik ben dus ook lekker verkleurd. Enige minpunt was dat met warmer weer de insecten ook komen en we werden op een gegeven moment lek gestoken. Maar kon de pret niet drukken.

Erwin jr en Suzanne hadden drie dagen vrij en Amy alleen de woensdag, vandaag dus. Erwin jr was afgelopen vrijdag met opa meegegaan en bleef daar een paar dagen logeren.
In het weekend zou men komen om de schuur op te zetten maar je weet het natuurlijk al, er kwam niemand. Ook maandag niet.
Dinsdag werd er gebeld, ze komen 30 oktober de stal zetten, jaja...... We zullen het wel zien.
Wel kwam dinsdagmiddag de tegelzetter. Hij was ook vier dagen niet geweest maar zijn moeder moest voor chemo naar het ziekenhuis. Dat is natuurlijk heel erg en begrijpelijk maar bel me dan even en dan weten we dat. Enfin hij is dinsdagmiddag weer begonnen.
Van Laval kwamen ze ook even langs om de gegevens voor een offerte op te nemen ivm de melkstal. We hebben al twee andere gehad, Westfalia en de andere ben ik even de naam van kwijt. Isonox geloof ik.

Amy heeft overigens ook nog een feest gehad, het Hollywood feest. Dit was op 5 oktober. Je moest verkleed komen als een bekende Hollywood ster of in de glitter en glamour. Amy was het laatste, een prinses. We hadden van goudkleurig stof een jurk gemaakt. Ik had dit nog nooit gedaan en zag er wel tegenop maar het resultaat was mooi, Amy er heel gelukkig mee. We konden geen kroon vinden totdat we naar een kapster gingen. Zij had een zilverkleurige en zou deze voor Amy goud spuiten. Amy deed gelijk bij haar de make-up en haar haar. Ze zag er erg mooi uit.

Verder heb ik op dit moment weinig te melden. Ja, voor degene die het nog niet weten, ik kom met Amy en Suzanne naar Nederland. Mijn ouders zijn namelijk 15 november 40 jaar getrouwd en ze vonden het fijn als we zouden komen. en aangezien we toch van plan waren om dit jaar te gaan hebben we het gecombineerd. We vertrekken hier op 4 november 16.40 uur en zijn dan de volgende ochtend om 11.30 uur in Amsterdam.
We vertrekken dus op de verjaardag van Erwin jr maar met zijn goed vinden. We gaan de zondag ervoor met zijn allen bowlen. 's Ochtends zijn we nog thuis dus vieren we het in twee halve dagen, maakt ook een hele dag.

Ik ga nu koffiezetten want Erwin zal wel zo binnen komen en dan hoor ik hoe het er met de kalkoenen voor staat. Het loopt er niet goed. De kalkoenen hebben namelijk een bacterie en wil niet overgaan. Deze bacterie heeft zo kunnen toeslaan doordat ze verkouden zijn geworden in het begin. De bacterie hadden ze overigens gekregen bij de broedboerderij. Bij drie andere opfokboerderijen hebben ze dezelfde problemen.
Dus een lekker kop koffie en stuk chocolade cake, mmmmmmmm.
Tot de volgende keer.

woensdag 24 september 2008

Nieuwtjes

Het laatste stuk wat ik op het blog schreef is al van meer dan een maand terug. Ik doe mijn best om het bij te houden maar het schiet er gewoon vaak bij in. Daarbij komt dat het hier de laatste weken niet echt warm is en dus ook in het kantoor gewoon te koud om achter de computer te gaan zitten. Ik mis nu echt de centrale verwarming van Nederland, hup thermostaat omhoog en je huis wordt warm. Ik moet de open haard aan doen en voor het dan aangenaam is, is het alweer weer middag en dan valt het wel weer mee. Dus vaak denk ik 's ochtends, laat maar. In de keuken is het wel lekker hoor; vloerverwarming.

KALKOENEN/AANVERWANTE ZAKEN
Wat is er de afgelopen maand allemaal gebeurd hier? De kalkoenen zijn weggegaan en dat gebeurd normaal in één, hooguit twee dagen. Deze keer heeft het meer dan een week geduurd. Elke keer een paar duizend en dat is niet prettig voor ons maar zeker niet voor de kalkoenen. Geeft veel stress, eten weinig en vallen dus af ipv te groeien. Erwin heeft aangegeven dat de volgende zending allemaal op een dag weggaan en anders blijven ze zitten. En de technico, zo wordt de man genoemd die het bedrijf vertegenwoordigd waar wij de kalkoenen voor opfokken was het ermee eens (nu tenminste, kan veranderen hé want het is een Braziliaan).

Maar goed na ruim een week druk bezig te zijn geweest om de schuren klaar te maken, zijn er 6 september nieuwe kuikens gebracht, 11.000.
En die kleintjes hebben het ZO KOUD!!! Ze kruipen zo op elkaar dat ze elkaar aan het verstikken zijn. En ze zijn op het moment verkouden. De nachten zijn erg koud voor ze (7-8 graden) en het waait ook nog behoorlijk. Dus niet alleen wij maar ook zeker voor de kalkoenen moet het gauw beter weer worden, een paar graden is al voldoende.

Tijdens het schoonmaken van de kalkoenschuren, was men hier ook druk bezig met gras maaien en inkuilen. Er waren af en toe wel wat problemen met een V-snaar die kapot ging (paar keer) maar het is toch allemaal gelukt. Op dit moment is Erwin aan het helpen bij zijn vader om gras te kuilen.
Helaas kan ik nog steeds niet melden dat er is begonnen met de koeienstal. We hebben inmiddels wel al betonnen muurtje bestelt voor de kalverhokken. Kalveren hebben we op dit moment nog niet, maar als er begonnen wordt met de koeienstal en melkstal dan gaat daar alle tijd in zitten. Nu kan er aan die hokjes gewerkt worden tussen de bedrijven door. Daarnaast wil ik graag een paar Jersey kalfjes kopen. Is niet makkelijk want er zijn hier maar weinig boeren met Jerseys. Maar ik heb al iemand gevonden die me in ieder geval één wil verkopen.

WERKEN
Enkele weken geleden ben ik gevraagd of ik zou willen komen werken op de school van Erwin en Suzanne, betreft de Nederlandse lessen.
Sinds eind juli is er een nieuwe juf, Karolien, maar ze komt tijd tekort voor twee groepen. Ik ben op een middag een kijkje gaan nemen. Het was leuk en het aantal uren is beperkt waardoor het voor mij op dit moment wel te combineren is met mijn werkzaamheden op het bedrijf.
Op maandagmiddag zijn het 6-7 jarige en op dins- en woensdagmiddag zijn het 4-5 jarige. De laaste groep spreekt nog weinig Nederlands dus dat is weleens moeilijk doordat ik niet vloeiend Portugees spreek. Maar tot nu toe komen we er samen goed uit.

KI
Vorige week heb ik ook weer KI-les gehad. Na weken bellen hebben we eindelijk via het slachthuis materiaal kunnen krijgen om te oefenen.
Simone legde eerst uit wat je allemaal ziet en dan is het oefenen en oefenen. Ook Erwin deed hier aan mee want ook hij moet het straks kunnen. Na een uur uitleg en oefenen vond ik het tijd voor koffie. Morgen zouden er drie andere mensen komen, die het ook willen leren dus alles netjes in de koelkast. Niet mijn koelkast die ik gebruik voor ons eten, dus wees niet bang.

Afgelopen maandagavond zijn Erwin en ik met Simone meegeweest naar het bedrijf van Erwin zijn vader. Er waren 5 koeien die geinsemineerd moesten worden en Simone vond dit een goede gelegenheid om te oefenen. Toen we er kwamen stond er nog geen koe vast en dan is het lastig zoeken in een koppel van 400 melkkoeien. Maar goed nadat we er twee hadden zijn we daar mee begonnen. Dit was weer een hele andere ervaring, om een gegeven moment deed Simone ook haar hand in de koe terwijl ik er al in zat met mijn hand. Oké, het is mogelijk maar ik had toch wel een beetje medelijden met de koe hoor. Op deze wijze kon Simone voelen of ik op de juiste plek zat en kon me andere dingen laten voelen. We hebben alleen gevoeld doordat die twee koeien niet geinsemineerd konden worden, ze hadden namelijk een maand of iets langer geleden gekalfd. Ze moesten nog even wachten.

HUIS
We willen binnenkort de hal en gang laten betegelen. Dat moet nog steeds gebeuren maar werd steeds op de lange baan geschoven. Maar doordat er een stuk is waar geen tegels zijn maar beton erger ik me er steeds meer aan. Juist hier kun je het moeilijk schoonmaken. En ik wil gewoon de dingen afmaken in het huis. Dus nu hebben we tegels uitgezocht en die ga ik vanmiddag bestellen. Ook heb ik iemand gevraagd om langs te komen en een prijsopgave te maken voor het betegelen. Deze man heeft ook mijn huis geschilderd, heeft dit netjes gedaan. Het is er zo van opgeknapt.

Dat was weer heel veel nieuws. O, we hebben deze week ook een pergola gemaakt. Het ziet er zo mooi uit. Ik kan helaas geen foto maken want die hebben we verloren. Maar ik zal kijken of ik even met het fototoestel van Simone een foto kan maken.

Dat was het weer voor nu. groeten allemaal.

vrijdag 5 september 2008

Dorizzon

In het laatste bericht hebben jullie kunnen lezen dat ik naar Therma Jurema ben geweest voor twee dagen. Een heerlijke ontspanning.
De zondag erna hebben we Erwin zijn verjaardag gevierd met de aanwezige familie hier en kennissen. Het weer was vanaf 31 juli al aan het veranderen, kouder en regen. De zondag dat wij Erwin zijn verjaardag vierden was het redelijk 's middags, de zon scheen zelfs even goed, ook op maandag nog maar daarna...............allemaal regen. Elke dag opnieuw. Het is gaan regenen en gaan regenen en leek niet op te houden. Vreselijk gewoon. Inmiddels hadden we gehoord dat als het weer redelijk zou zijn, we met mijn schoonouders, Jacco en Simone een weekend weg zouden gaan. Dit zou in het weekend van 15 augustus moeten gebeuren. Dat was namelijk het enige weekend waarin er geen urgente werkzaamheden waren. Maar bij regen zouden we niet gaan.

Twee dagen ervoor werd het weer zo af en toe beter maar op donderdag 14 augustus liepen wij nog met onze schoenen/laarzen te soppen op de Agroleite. Dit is een beurs in Castrolanda waar allerlei bedrijven staan die iets te maken hebben met de landbouw/veeteelt.
Overal folders opgehaald over melkapparatuur en ander zaken. Het was wel leuk maar door het weer kijk je overal even rond en ga je gauw verder. Ik heb hier heerlijke jam gekocht en ook chips, gemaakt van een groente. Ik weet niet hoe je het schrijft maar je spreekt het uit als majoca. Was lekker hoor.
We kregen 's avonds geen telefoontje dus het weekend naar Dorizzon ging door.

Erwin en Suzanne moesten 's ochtend tot 10.00 uur naar school omdat ze beide een toets hadden en de planning was dat we tussen 10 en 11 uur zouden vertrekken. Maar we weten dat dat een rekbaar begrip is; de tijd.
Rond 11.30 uur kwamen mijn schoonouders ons ophalen, Suzanne en Erwin reden met Simone en Jacco mee in de auto en we konden vertrekken naar Dorizon.
De zon scheen al lekker en werd alleen maar beter, gelukkig. We waren er ongeveer rond 14.30 uur en konden gelijk onze spullen naar de kamer brengen. Wij hadden een kamer voor 5 personen. Het zag er allemaal netjes uit.







Natuurlijk gingen we eerst de omgeving bekijken. Erwin was er al eens eerder geweest met zijn ouders, Jacco en Simone ook. Het heeft één zwembad buiten en de ander is overdekt (lekker warm jo) en buiten is ook nog een klein kinderbadje. Naast de zwembaden was er een sauna, sportruimte, biljart, kinderclub, modderbad, waterfietsen, kano, paardrijen, fietsen, kinderclub, tv ruimte, en nog meer. Je kon ook in de omgeving wandelen natuurlijk.












Wij zijn eerst gaan zwemmen en daarna was het koffietijd, daar was iedereen wel aan toe. En wat was dat weer lekker zeg. Allemaal verse broodjes erbij, kaasbroodjes en een soort oliebol met gioba (fruit en ik weet niet of ik het goed schrijf) erin, twee of drie soorten cake, fruit, koekjes, suco's (limonade), koffie, melk, chocomelk. Heerlijk.














Amy en Suzanne met modder












Op zaterdagochtend waren we allemaal op vroeg wakker ondanks dat we konden uitslapen. Erwin jr wou eruit omdat hij nieuwsgierig was hoe het ontbijt er uit zag en wilde allerlei andere dingen gaan doen. De meiden waren iets minder vlot. Helaas was het gaan regenen die ochtend, het was niet koud maar de meeste bezigheden zijn toch buiten. Eerst maar eten en dan zien we wel weer hoe en wat.

Nou ja over het onbijt valt alleen te zeggen dat het ook weer lekker was, we hebben lekker op ons gemak koffie gedronken.



Omdat het regende zijn we na de koffie gaan zwemmen in het overdekte zwembad, iedereen. Het water was heerlijk warm. Het weer was inmiddels aan het opknappen, gelukkig.

We zijn 's middags met een bus naar het dorpje geweest en hebben daar een kerk bezichtigd. Dit dorpje was opgebouwd door met name emigraten uit de Oekraïne en dat kon je goed terug vinden in de kerk.

Amy, ik, Erwin jr, Simone en Jacco voor de kerk



















Daarna zijn we naar een man geweest die eigengemaakte jam en ander fruit verkocht. Maar wat ik in die tuin zag trok veel meer mijn aandacht; een jasmijn. Ik vind die altijd zo heerlijk ruiken. Het was een klimjasmijn en in Nederland kocht ik altijd 2 planten voor in huis, in het voorjaar. Het hele huis rook dan zo lekker! Soms was de geur zo sterk dat ik de planten even buiten ging zetten omdat het te overweldigend was. Die wil ik ook in mijn tuin zei ik. Natuurlijk hebben we ook wel de jam geproefd en drie potje gekocht; aarbeiden - bramen en druiven. Er was ook kiwi maar die smaakte naar van alles behalve kiwi! Getver, en ik lus graag kiwi.

















De jasmijn
Toen we terug kwamen was er eerst koffietafel natuuurlijk. Daarna ben ik met Simone en de kinderen ons gaan verkleden en zijn we naar het water gegaan om te gaan waterfietsen. Gister waren we er ook geweest maar de man vertelde toen dat we wel in de omgeving moetsen blijven doordat de waterfiets kon omvallen door het hoge water. Heel eerlijk gezegd begrepen we niet waarom een waterfiets zou omvallen als het water hoger is, maar het zal wel. Er was maar 1 waterfiets. Ik ging samen met Simone en de kinderen konden een kano gebruiken. Iedereen heel voorzichtig in het begin want niemand had nu echt zin in een nat pak. De kinderen vonden het schitterd om te doen.
Erwin jr













Amy en Suzanne















Simone probeert uit te stappen.

De volgende dag, zondag, scheen de zon volop en na het eten zijn we ook met zijn allen naar buiten gegaan en bij het buiten zwembad gaan zitten cq liggen. Heerlijk in de zon liggen, boekje erbij en een caprinia. Jammer is het dan, dat je die middag weer weg moet na het koffiedrinken maar ja aan alles komt een eind hé.
Voor we weggingen heb ik nog een paar stekjes meegenomen van de geranium. Simone vond het maar weinig dus pakte nog een paar.
We waren zo rond 19.00 uur thuis en de honden waren blij ons weer te zien, en ik hun.

Inmiddels heb ik ook een jasmijn gekocht voor in de tuin. Ik ben naar de bloemiste Verschoor gegaan en heb haar gevraagd of zij die voor me kon bestellen. Ik had mijn plantenboek meegenomen waar naast de Nederlandse naam ook de Latijnse in staat. Op die manier kon zij het weer in haar boek opzoeken. Ik heb gelijk naar een kamperfoeli gevraagd want die ruiken ook zo heerlijk.

De jasmijn die heb ik inmiddels, de kamperfoeli is er nog niet, mogelijk over twee weken. Gelijk met de Paradijsvogel- plant, die hier gewoon in je tuin groeien en bloeien.