Erwin en ik hebben op dinsdagochtend en donderdagmiddag een uur portugese les. Voor dat de scholen begonnen gingen ook de kinderen mee. Maar toen was het drie keer in de week 2 uur. De kinderen zijn nadat de scholen begonnen nog een paar keer mee geweest naar portugese les maar we merkten dat het bij hun (helaas en gelukkig) veel sneller gaat dan bij ons. En daarnaast kreeg Suzanne extra portugese les op school.
Dus nu gaan we met zijn tweëen naar les. Op dinsdag krijgen we les van Maaike, zij spreekt ook redelijk nederlands. Komt ze er niet uit dan gebruikt ze engels, hier geeft ze ook les in. Op donderdagmiddag krijgen we les van Candida, zij spreekt geen nederlands maar naast portugees wel engels, frans en wat duits. We zagen er eerst tegenop om van haar les te krijgen doordat ze geen nederlands sprak maar we moeten onze mening geheel bij draaien, het is heel fijn om van haar les te krijgen. Ze legt de dingen duidelijk uit, steeds opnieuw met voorbeelden en herhaling.
Afgelopen donderdag hadden we les maar ik ben deze keer alleen gegaan. Erwin kon niet mee doordat de voervijzel in de kalkoenenschuur kapot was en ja de beestjes moeten toch eten en is dan prioriteit. Ik had dus een heel uur privé les van Candida. Eerst keken we het huiswerk na en ik moet zeggen het viel me niet tegen hoe ik het had gemaakt. Maar wat daarna kwam..........pretérito imperfeito en dus niet perfeito. Het is in het nederlands te vergelijken met de onvoltooide en voltooide verleden tijd maar dan net iets anders. Want je moet ook het werkwoord weer anders gaan vervoegen en het gaat erom dat je het niet gister gedaan hebt maar moet al voor een langere periode terug en het gaat over een langere periode dat je het hebt gedaan, dus niet voor een keer. Heel ingewikkeld.
Maar ....... een lichtpuntje zei Candida, als je nu het werkwoord "estar" (betekent "zijn" maar dan in tijdelijke vorm, ser is de blijvende vorm van het werkwoord zijn) leert vervoegen in die pretérito imperfeito, er zijn maar drie vervoegingen, kun je het werkwoord er achter zetten met -ando er achter (vb fal-ando) dan ben je ook klaar en hoef je niet te vervoegen.
Dus het kan als volgt: Eu (ik) falava of nós (wij) falávamos, of met estar; eu estou falando en nós estamos falando.
En het rijtje van estar moet je wel kunnen in de tegenwoordige tijd, zou je in principe al moeten kunnen dromen, in principe zeg ik hé. Niet dat ik dat al helemaal ken.
Snappen jullie het nog? Nou ik deze keer wel en dat is al heel wat vind ik, en ik moet het leren. Als je het niet begrijpt, begrijp ik het ook wel hoor. Het is zelfs zo dat we hier wat rond gevraagd hebben over wanneer je nu die pretérito imperfeito gebruikt of de perfeito, de braziliaan kan het je ook niet duidelijk uitleggen waarom het zo is, het is iets wat je moet aanvoelen en die regels .......tja ook zij kunnen het niet aan je uitleggen waarom het zo is.
Maar goed bij mij was die middag het kwartje gezakt dus daar was ik blij om.
Na de les ben ik naar Frederika gegaan, dat is hier in Carambeï het koffiehuis. Ze is alleen van donderdagmiddag tot en met zondagmiddag open en ze verkopen héééééérlijke taart. We hadden er al veel over gehoord en Simone had voor ons al eens een stuk mee genomen en het was inderdaad lekker. Maar ik ben op de dagen dat zij open is niet vaak in het dorp of ik vergeet het maar nu nam ik mijn kans waar. Ik ben er naartoe gegaan en heb vier verschillende soorten meegenomen; walnotentaart, torta holandaisa, maracuja (fruit-zurig) en chocolade mousse. Allemaal lekker maar de laatste was overheerlijk. Dit is voor herhaling vatbaar en dan weer andere smaken natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten