op naar 100 muffins

Maandag 24 maart.

Paasmaandag in Nederland maar hier een gewone werk- en schooldag. 's Middags voor ik Suzanne van school ging halen, ging ik met Erwin jr naar het ziekenhuis om een bewijs van gezondheid te halen. We moesten deze keer wat langer wachten en nu werd er naast het luisteren naar hart en longen ook de hartslag en bloeddruk opgemeten. Zo gezond als een vis was de uitslag. Doordat het wat langer duurde dan verwacht kon ik mijn andere boodschappen niet meer doen, alleen even snel brood halen. Daarna snel naar Suzanne die inmiddels al 20 minuten uit was. Snel naar huis want mijn ouders zouden me bellen via skype of msn. Maar toen ik thuis kwam en gelijk naar de computer ging hadden we geen internet. Daarna naar Simone gegaan want ik zou haar helpen met een sterlisatie bij een hondje, echt een heel klein hondje. Deze was er nog niet dus ik kon nog even wat drinken.

Het hondje wou niet snel gaan slapen, het duurde even voor we konden beginnen. Terwijl we bezig waren kwam Erwin bij ons om te zeggen dat hij gebeld was en moest komen helpen mais kuilen bij zijn vader.

Na de operatie ben ik naar huis gegaan want Amy was komen zeggen dat mijn vader en moeder hadden gebeld. Ik heb even gezellig met hun de afgelopen week doorgenomen. Mijn vader is flink aan het trainen voor de grote WANDELING naar Luzy, Frankrijk. Het was fijn hun weer even te hebben gesproken en gezien natuurlijk.

Dinsdag 25 maart

Niet veel intressant gebeurd. Portugese les natuurlijk.

Woensdag 26 maart

Ik had een gesprek met de juf van Suzanne deze ochtend. Ze was namelijk benieuwd op welke vlakken Suzanne problemen had mbt haar dyslexie. Ik had de verklaring meegenomen en ze zouden deze laten vertalen door een leraar die zowel nederlands als portugees sprak. Ze hadden wel door dat het lezen een groot obstakel was voor Suzanne en dan komt er nog bij, ze is nu nog constant aan het vertalen en dit kost meer tijd. Maar ze waren bereidwillig om te kijken op welke manieren ze Suzanne konden helpen. Positief gesprek.

Toen ik terug kwam gingen we koffiedrinken en Simone kwam ook bij ons.

Die middag hebben we ook nog wat pinken gespoten. En het was zo weer avond.

Donderdag 27 maart

Ik dacht vanochtend een vergadering te hebben van klas 8, waar Erwin in zit. In mijn agenda stond woensdag maar ik had een papiertje gekregen en heb dit snel even gelezen en zag dat de tijd veranderd was en zag ook 4e feira staan (4e dag) en ik ben er toen uitgegaan van maandag eerste dag enz en dus donderdag vierde. Maar ik had moeten tellen van zondag 1 en maandag 2 enz. Dus dan is de 4e dag woensdag. En het was al zo rustig op school! Ik ben gaan vragen en toen hoorde ik dat het gister was, stom van mij. Ik heb even gebeld met een ouder om te vragen over hoe en wat voor as zaterdag waar ik 100 muffins voor klaar moest maken.

Kon ik toch nog samen met Erwin koffiedrinken en toen ik aan het werk wou gaan kwam Simone met een boek over KI-en en dus weer even koffie. Tja.......

Vrijdag 28 maart

Normaal gesproken is Amy op vrijdag om 11.00 uur uit. Ik ga haar dan ophalen en doen we samen wat boodschappen in het dorp. Maar ze had die middag ook nog werk voor school voor het project waar ze mee bezig zijn, immigranten in Carambeï. Het was op zich wel fijn dat ik niet eerder weg moest, zo kan ik samen met Erwin een deel van het huis verven. er is nog veel verf werk en nu was het mooi weer dus dan wil je zoveel mogelijk doen. Want naast het huis zijn er ook nog de schuren en andere gebouwen die we willen verven. Maar ik moest ook die middag gaan beginnen met bakken, 100 muffins. Dat zou ik namelijk maken voor de Yard Sale van morgen. De opbrengst van het eten dat door de ouders van de 8ste klas wordt verzorgd gaat naar het slotfeest. Maar 20% van de opbrengst van De Yard Sale gaat naar gezinnen hier in Carambeï die de lixo in de straten ophalen, het afval. Dat is niet GFT-aval maar het afval wat opnieuw gebruikt kan worden; papier, plastic enz. Wij houden dat hier op de boerderij ook apart en brengen het naar de lixo toe omdat wij buiten het dorp wonen. Je krijg hier ook geld voor.

Maar in het dorp zelf en langs de weg wordt het bij elkaar gezocht en opgehaald door mensen en nu zijn er 9 gezinnen uitgezocht die financieel worden geholpen met de opbrengst van de Yard Sale. Zij kunnen dan bijvoorbeeld (nieuwe) banden kopen voor hun wagen waar ze de spullen mee ophalen.

Suzanne heeft ook allerlei dingen verkocht, ze had ongeveer voor 32 reais verkocht en daar ging dan 20% van naar het goede doel. Ze was reuze trost op haar verdienste!

Erwin was er wel naar toe gegaan, lichtelijk verplicht van uit juf engels (organisator) maar verkocht niets. Hij vermaakte zich wel met enkele vriendjes.

Ik ben tussen de middag even geweest met Amy en Simone om er wat te eten. Erwin kon niet mee want de was mais kuilen bij zijn vader. Het was erg druk met allerlei kraampjes van kinderen en ouders, tweede hands spullen maar ook nieuw en een kraampje waar je je nagels kon laten lakken, fruit en groente kon kopen, boompjes ect.

Zondag 30 maart
Erwin ging vanochtend eerst de kalkoenen doen en daarna kwam hij de pinken voeren. Ik was daar al bezig. We spraken met Simone af dat we rond 10.00 uur naar Candida en haar man zouden gaan om daar te boerderij te bekijken. En dan zouden we rond 13.00 uur naar Santa Candida gaan, naar Erwin zijn ouders om te BBQ-en.

De boerderij was leuk om te zien, iets heel anders, oud maar netjes. Ze hebben bijna allemaal jersey koeien, leuk hoor vooral als kalf. Net hertjes. Na de rondleiding zijn we wat gaan drinken en Erwin mocht nog even paard rijden. Het was even geleden maar hij vond het wel leuk.

Op de terugweg reden we door Carambeï om te kijken waar we Amy moesten ophalen. We hadden haar gebeld maar konden haar niet bereiken. En we wisten ook niet precies waar Beatriz woonde dus ja. We reden maar gewoon weer naar huis en Amy zal wel bellen wanneer ze opgehaald moest worden.

Inderdaad, ze had via skype een bericht achtergelaten dat we haar rond 17.00 uur konden ophalen met het adres erbij.

Wij gingen naar Erwin zijn ouders voor het eten. Zwem weer was het niet echt. Na de koffie zijn we naar huis gereden en ik ben gelijk doorgegaan om Amy op te halen.

VROLIJK PASEN

PASEN IN BRAZILIË

Zondag 23 maart.

Erwin had vandaag geen kalkoenendienst dus we konden langer slapen. En doordat de honden nu in de schuur slapen worden we ook niet door hun om 7.00 uur (of 6.30 uur) wakker gemaakt. Ik heb sinds tijden weer eens kunnen slapen tot bijna 9.00 uur en het was heerlijk. Ik ging het eten voor de honden klaarmaken en de katten. Het zonnetje scheen al heerlijk, warm zelfs, Erwin was al buiten bezig met het ophalen van mais voor de pinken.

De kinderen waren ook uit bed toen ik weer binnen kwam heb ik ze aan het werk gezet om enkele chocolade eieren in te pakken zodat we deze konden verstoppen.

Simone en Jacco kwamen tijdens de koffie. De lucht was al aan het betrekken en er was veel gerommel in de lucht dus Simone en ik gingen snel de eitjes verstoppen en daarna mochten de kinderen en ook Jacco en Erwin opzoek gaan. Suzanne was erg goed dit jaar in het zoeken hoor, ze had de meeste gevonden. En daarna...............opeten natuurlijk.

eieren zoeken

We besloten om samen wat te eten, BBQ-en. De eerste keer op de nieuwe BBQ die Erwin als afscheidscadeau had gekregen van de Welkoop. Ook nog wat sla, brood, rabarber, friet en een

caiprinia.

Op de foto zie je Simone het vlees voor de BBQ klaar maken, tenminste ik dacht dat het voor de BBQ was. Die drie anderen op de foto hebben ook intresse.

Het was inmiddels gaan regenen en afgekoeld, dat was wel jammer. We hebben 's middags binnen koffiegedronken en niet op de veranda.

Na de koffie was het weer tijd geworden om enkele dagelijkse dingen te doen, pinken halen en voeren en dan is de paaszondag weer voorbij. Morgen gaan de kinderen weer naar school, ik moet met Erwin jr een verklaring bij de arts halen dat hij gezond is, mineralen voor de pinken halen, sterlisatie bij een hondje 's middags en dan de dagelijke bezigheden nog. Maandag is hier een gewone werk- schooldag doordat ze hier geen tweede paasdag kennen. Dus voor ons geen dagje uit bij de woonboulevard, kijken naar de dingen die we toch niet gaan kopen, haha.

Ijsje en yoghurt na.

EERSTE KI - LES

Maandag 17 maart tot en met 22 maart

Maandagmiddag moet Amy normaal gesproken ook 's middags naar les maar de middag uren zijn vanaf volgende week doorgeschoven naar de zaterdagochtend, een stuk prettiger voor ons. Maar deze middag moest ze nog wel naar school omdat er die middag een voorstelling of iets dergelijks op school was.

We reden rond 14.00 uur weer naar Carambeï waar we eerst Suzanne gingen ophalen van school. Zij blijft op maandag over, ze heeft om 13.00 uur extra les portugees. Nadat we Amy en Vanessa hadden afgezet reden we naar het ziekenhuis. De kinderen hebben namelijk een verklaring van een arts nodig dat ze gezond zijn om mee te mogen doen aan gymastiek. Nadat ik de receptioniste duidelijk had gemaakt waar ik voor kwam, konden we gelijk bij de dokter langs. En nu moet je niet denken dat het ook maar iets voorstelt hoor, even luisteren naar het hart en de longen, geen vragen maar hup een handtekening onder de verklaring en klaar! Ik moet later terug komen voor Erwin want die was niet mee. Ik had namelijk niet verwacht dat ik zonder afspraak direct tercht zou kunnen. De verklaring gelijk afgegeven bij school. Ik heb later om 18.00 uur Amy weer opgehaald bij school.

Dinsdag 18 maart.

Ik kijk altijd welke pinken geinsimineerd kunnen worden en dan geef ik dit aan Simone door want zij doet de KI. Nu is het wel de bedoeling dat Erwin en ik dit ook gaan leren maar de cursussen worden natuurlijk allemaal in het portugees gegeven en dat wordt dan toch moeilijk met ook medische termen. Maar om er toch meer van te leren geeft Simone ons al wat instructies. Vanochtend moest er ook een pink geinsemineerd worden en er waren twee die onderzocht moesten worden. Erwin en ik hadden deze al vastgezet aan het voerhek. Nadat Simone de pink had gedaan konden wij ook gaan "voelen".

Wat me opviel was dat het zo heerlijk warm binnen was, echt waar. Ik moest wel gelijk aan mijn zusjes denken, die zouden dit nooit doen, hé Nathalie en Joyce. Maar het is niet raar ofzo, tenminste niet voor mij. Erwin voelde later ook even bij een andere koe. Simone legde uit wat je voelde en zo. Leuk. Erwin heeft mijn eerste KI-les op foto vastgelegd zodat ook jullie kunnen zien dat ik het echt gedaan heb. en het was bij pink 982.

Na deze intressante les moesten we ons snel verkleden want we moesten naar de volgende les, portugees.

Woensdag 19 maart

Voor het avondeten heb ik met Simone weer even een paar pinken geinsemineerd en toen vroeg ze me of ik haar na het eten nog kon helpen met een keizersnee bij een hondje. Ja, dat kon wel zei ik. Ik ging eerst even wat eten en het bad in en toen ik klaar was belde ze op dat het hondje er was en bijna sliep. Het was een cocker spaniël, geen zuivere hoor, en nog geen jaar oud. Ze was gedekt door een onbekende hond tijdens de vakantie van de eigenaresse. Het was niet de bedoeling dat ze pups zou krijgen. Het hondje was de dag ervoor al begonnen en 's middag was er één pup uit gekomen, daarna kwam er niets meer. Nu, de volgende dag, had ze Simone gebeld en moesten de andere pups gehaald worden. Deze zouden hoogwaarschiijnlijk al overleden zijn. Dit bleek tijdens de keizersnee ook het geval te zijn, ze zou er 5 of 6 hebben gehad. Het hondje werd gelijk gesteriliseerd. Na de operatie ben ik nog even bij Simone gebleven om wat te drinken want Erwin was bij Jacco.

Die avond sliepen de honden voor het eerst in de schuur. Normaal sliepen ze bij ons in huis maar ik wou ze ook laten wennen om in de schuur te slapen voor als wij voor een langere tijd weg zijn op een dag. Ik kan ze dan niet in huis laten en ze zijn nog te jong om ze zo lang alleen buiten te laten lopen. Ik had die dag alles al klaar gezet in de schuur en Rocky ging ook gelijk liggen. Cody liep nog wel even mee naar de deur maar blafte verder niet.

Donderdag 20 maart

Snel naar de schuur om te kijken of de honden het nog goed hadden. Tuurlijk! Ze lagen heerlijk op hun kleed te wachten. Ze waren wel super blij om me weer te zien.

Erwin en Suzanne hadden vandaag al vrij ivm met Pasen. Amy moest gewoon naar school en 's middags moest ze voor een project naar een chreche in een ander deel van Carambeï. We zouden haar later ophalen nadat wij portugese les hadden gehad en de nodige booschappen in Carambeï hadden gedaan.

Wij waren zo rond 15.40 uur klaar met alles en Amy had doorgegeven dat ze om 16.00 uur weer bij school zou zijn. We zouden wel even wachten want het zou ook niets uithalen om heen en weer te rijden voor die korte tijd. Terwijl we aan het wachten waren kwamen er twee leerkrachten van de SESI. Ze kwamen wat ophalen en zagen ons. Ze kwamen naar ons toen en vertelden dat Amy zo rond 16.30 uur zou komen maar we konden ook achter hun aan rijden en dan konden we ze daar ophalen.

Toen we er aankwamen zagen we allemaal kinderen lopen en de leerlingen van de SESI hadden hun gezicht opgemaakt als konijnen. Het zag er heel gezellig en vrolijk uit. Ze hadden met de kinderen allemaal spelletjes gedaan en de kleintjes werden getrakteerd op zakjes waarin oa chocolade eieren inzaten. elke leerling van de SESI moest namelijk minimaal twee eieren meenemen naar school om deze uit te delen op deze creche. Het is een openbare (staats) chreche en niet in de meest rijke buurt. Het is fijn om te zien dat de school dergelijke activiteiten doet,l en Amy vond het er geweldig, had nog helemaal geen zin om weg te gaan. En ik moet zeggen toen ik er liep en al die kleine kinderen zag wou ik ook wel weer even mee werken.

Die middag/avond gingen we met Simone eieren maken van chocolade. Hier wordt dat erg veel gedaan en ik kan me het ook best voorstellen want de chocolade eieren zijn hier ontzettend duur. Ik kocht altijd een zak chocolade eieren bij de HEMA, niet te klein zodat de kinderen ze niet kunnen vinden maar een mooie maat. Hier kost zo'n eitje 3 of vier reais, zeg maar 1,50 of 2 euro en dan heb je het goedkope spul hé. Dus koop je een groot tablet chocolade van een kilo en vormpjes en ga je zelf aan de slag. Wij hebben dat ook gedaan met bruine en witte chocolade, met en zonder vulling, met knapperige balletjes er in en nootjes. We waren na het maken van al die chocolade dingen wel misselijk, we moesten natuurlijk elke keer even proeven of het wel goed smaakte, hahaha. Alleen Simone was verstandig en deed dat niet. Laat ik zeggen dat die avond niemand meer chocoladehagelslag of pasta op brood deed. Maar wel een heerlijk kopje yoghurt nam.

vrijdag 21 maart

De kinderen hadden alle drie vrij. Goede vrijdag is zoals men hier beweert een heiligere vrije dag dan kerst. Nou ik betwijfel dit wel een beetje want er waren toch nog al wat winkels open in de ochtend. Maar goed maakt ook niet uit. Erwin en ik hebben in de ochtend de achterkant van het huis geverfd voor de tweede keer. Ik moest toen om 11.00 uur stoppen doordat ik voor 12.30 uur het brood moest ophalen bij de bakker. Ik heb toen ook even een praatje gehouden de mevrouw, moet toch portugees oefenen en zij spreekt goed en duidelijk. Ze verbetert mijn woorden ook zonder belerend over te komen en dat is erg fijn. Niet iedereen doet dat. Maar ik moet zeggen dat de meeste brazilianen erg bereidwillig zijn om je te helpen.

Na de middag-koffie ging ik de pinken uit het land halen, niet zo moeilijk maar ze liepen helemaal op het verste puntje van het land en dat is een einde lopen kan ik je vertelen. en dan is het niet vlak maar steil. Toen ik alle pinken bij elkaar op het punt waar je op het pad omhoog komt, (na een half uur) kwamen Erwin en Amy er aan. Ze waren door papa Erwin gestuurd om te kijken waar ik bleef. Het duurde namelijk zo lang en ze waren bang dat er iest gebeurd was. Heel lief natuurlijk maar het is gewoon een eind lopen. Een sportschool is er niets bij.

Zaterdag 22 maart

Ik had met Simone afgesproken dat we vanochtend naar Ponta Grossa zouden gaan. Zij moest een printer halen en ik had ook een en ander. Ik zou een wasmachine gaan kopen doordat die van ons het al drie dagen niet deed. Erwin was het ook zat en zei dat ik er nu maar eens moest kopen. Verder moest ik nog voor manden kijken, kurken voor in de kalkoenenschuur en nog een en ander. Staan we net voor de winkel belt Erwin ineens, de wasmachine deed het weer. Er zat een groot stuk plastic in een slang en kon daardoor zijn water niet kwijt. Hij ging 'm nog even testen maar hij dacht dat het goed was. We gingen toch even naar binnen om te informeren. Diegene die ik met Simone had uitgekozen via internet hadden ze niet in de winkel. Erwin belde later weer en de wasmachine was voor nu weer gerepareerd, prima.

We zijn even wat gaan eten in de shopping waar we ook de boeken van Amy haar school hebben opgehaald. Als laatste gingen we naar Tozetto, supermarkt, leuke chrysanten gekocht. Ik zet deze eerst binnen en straks in de tuin. Amy was ook mee en had overal hele mooie tassen en schoene gezien, gelukkik kosten ze zo veel dat ze er geen een heeft kunnen kopen. Jammer voor haar natuurlijk. Er zaten ook echt hele mooie bij. De grote tassen mode is ook hier.

Toen we weer thuis kwamen vertelde Erwin dat ze brood op hadden en niet warm eten terwijl ik door de telefoon had vertelt wat er was. Weet je wat de reden was? Ze wisten niet hoe je het warm moest maken! Zou de rijst hard worden in de magnetron, en moest er water bij de gehakt/groenten saus die al klaar was? Gewoon op een bord in de magnetron en klaar, hoe moeilijk kan iets zijn? Amy heeft 's avonds heerlijk alles opgewarmd, zij wist wel hoe het moest.

Die avond stond Harry Potter op het programma om te kijken. Ik heb denk ik 15 minuten gezien en vond het allemaal maar vreemd en raar en ben dus maar achter de computer gaan zitten en het weblog aan te vullen. Suzanne is inmiddels ook naar bed gegaan, ze was moe en vond de film ook niet zo.

Morgen is het zondag, Pasen. Hier kent men geen tweede paasdag. Wat we gaan doen weet ik nog niet, ligt aan het weer. Wat ik wel weet is dat we de chocolade eieren, mmmmmmmmmmm, lekker vooruitzicht lijkt me. Fijn Pasen iedereen.

STRUISVOGELS

Bij ons op het bedrijf hebben we, kalkoenen,
koeien, honden, katten en het nodige ongedierte
maar onze overburen hebben vogels die je niet
elke dag op een bedrijf ziet; struisvogels.

Hij heeft deze via een familielid gekregen. Deze vorige eigenaar had de struisvogels gekocht en liet ze tussen de kalkoenschuren lopen. Maar de leverancier van de kalkoenkuikens gaf aan dat de struisvogels niet gewenst waren en hij had naar men zegt 24 uur om ze te verwijderen. En vandaar dat ze nu hier bij de overburen lopen. Zij hebben geen bedrijf met dieren maar met machines.


Als er mensen hier langs rijden zie je ze altijd even bij de struisvogels stil staan.

Portugese les en taart

Erwin en ik hebben op dinsdagochtend en donderdagmiddag een uur portugese les. Voor dat de scholen begonnen gingen ook de kinderen mee. Maar toen was het drie keer in de week 2 uur. De kinderen zijn nadat de scholen begonnen nog een paar keer mee geweest naar portugese les maar we merkten dat het bij hun (helaas en gelukkig) veel sneller gaat dan bij ons. En daarnaast kreeg Suzanne extra portugese les op school.

Dus nu gaan we met zijn tweëen naar les. Op dinsdag krijgen we les van Maaike, zij spreekt ook redelijk nederlands. Komt ze er niet uit dan gebruikt ze engels, hier geeft ze ook les in. Op donderdagmiddag krijgen we les van Candida, zij spreekt geen nederlands maar naast portugees wel engels, frans en wat duits. We zagen er eerst tegenop om van haar les te krijgen doordat ze geen nederlands sprak maar we moeten onze mening geheel bij draaien, het is heel fijn om van haar les te krijgen. Ze legt de dingen duidelijk uit, steeds opnieuw met voorbeelden en herhaling.

Afgelopen donderdag hadden we les maar ik ben deze keer alleen gegaan. Erwin kon niet mee doordat de voervijzel in de kalkoenenschuur kapot was en ja de beestjes moeten toch eten en is dan prioriteit. Ik had dus een heel uur privé les van Candida. Eerst keken we het huiswerk na en ik moet zeggen het viel me niet tegen hoe ik het had gemaakt. Maar wat daarna kwam..........pretérito imperfeito en dus niet perfeito. Het is in het nederlands te vergelijken met de onvoltooide en voltooide verleden tijd maar dan net iets anders. Want je moet ook het werkwoord weer anders gaan vervoegen en het gaat erom dat je het niet gister gedaan hebt maar moet al voor een langere periode terug en het gaat over een langere periode dat je het hebt gedaan, dus niet voor een keer. Heel ingewikkeld.

Maar ....... een lichtpuntje zei Candida, als je nu het werkwoord "estar" (betekent "zijn" maar dan in tijdelijke vorm, ser is de blijvende vorm van het werkwoord zijn) leert vervoegen in die pretérito imperfeito, er zijn maar drie vervoegingen, kun je het werkwoord er achter zetten met -ando er achter (vb fal-ando) dan ben je ook klaar en hoef je niet te vervoegen.


Dus het kan als volgt: Eu (ik) falava of nós (wij) falávamos, of met estar; eu estou falando en nós estamos falando.
En het rijtje van estar moet je wel kunnen in de tegenwoordige tijd, zou je in principe al moeten kunnen dromen, in principe zeg ik hé. Niet dat ik dat al helemaal ken.

Snappen jullie het nog? Nou ik deze keer wel en dat is al heel wat vind ik, en ik moet het leren. Als je het niet begrijpt, begrijp ik het ook wel hoor. Het is zelfs zo dat we hier wat rond gevraagd hebben over wanneer je nu die pretérito imperfeito gebruikt of de perfeito, de braziliaan kan het je ook niet duidelijk uitleggen waarom het zo is, het is iets wat je moet aanvoelen en die regels .......tja ook zij kunnen het niet aan je uitleggen waarom het zo is.

Maar goed bij mij was die middag het kwartje gezakt dus daar was ik blij om.

Na de les ben ik naar Frederika gegaan, dat is hier in Carambeï het koffiehuis. Ze is alleen van donderdagmiddag tot en met zondagmiddag open en ze verkopen héééééérlijke taart. We hadden er al veel over gehoord en Simone had voor ons al eens een stuk mee genomen en het was inderdaad lekker. Maar ik ben op de dagen dat zij open is niet vaak in het dorp of ik vergeet het maar nu nam ik mijn kans waar. Ik ben er naartoe gegaan en heb vier verschillende soorten meegenomen; walnotentaart, torta holandaisa, maracuja (fruit-zurig) en chocolade mousse. Allemaal lekker maar de laatste was overheerlijk. Dit is voor herhaling vatbaar en dan weer andere smaken natuurlijk.

De afgelopen week

We hebben de afgelopen week heerlijk weer gehad. De zon scheen al lekker vroeg waardoor je al in de ochtend in t-shirt buiten kon lopen. Nadat ik de kinderen naar hun school had gebracht, honden en koeien eten had gegeven, en mezelf natuurlijk, liep ik rustig in de zon naar de kalkoenenschuur. Het was gemiddeld zo'n 30 graden. Heerlijk.
Naast alle dagelijkse dingen hebben we het afgelopen week het huis geverfd aan de buitenkant. De muren zijn creme geworden en een onderste rand gemaakt van donker grijs. Op deze manier valt het vuil minder op wat door de regen opspat. Inmiddels heb ik ook twee ramen kunnen lakken. Helaas hebben we ook een paar flinke vlekken op de veranda doordat ik de trap wou verzetten maar even vergat dat ik er een potje verf op had staan. Het valt nu erg op die vlekken maar de veranda wordt ook geverfd dus zijn ze zo weer weg. Dit zou vandaag, maandag 10 maart, gebeuren maar de verf was op dus die moest eerst gehaald worden en pas rond 15.00 uur had ik weer tijd om te verven maar toen ging het regenen............................
Er was al eerder regen voorspelt en is ook wel prettig, een buitje voor het stof maar ik vind dat regen altijd moet komen zo in de avond tot de ochtend, de tijd dat ik slaap zeg maar. Dat is een mooie tijd lijkt mij.
Maar goed het huis is bijna helemaal 1 keer geverfd en de tweede keer moet even wachten.

Zondag hebben de kinderen gezwommen bij hun opa en oma. Het water was lekker zeiden ze maar ze vonden het wel koud toen ze eruit kwamen. Erwin jr was ook helemaal blauw om zijn mond.

Verder is maandagmiddag hier altijd een drukke heen en weer rijdag. Eerst om 12.15 uur de kinderen ophalen, Suzanne blijft over want heeft om 13.00 uur weer portugese les tot 14.00 uur. Dan moet ze opgehaald worden, Amy naar school brengen, boodschappen ed in Carambeï doen en dan later Amy weer ophalen. Meestal om 17.00 uur maar vandaag om 18.00 uur. Dat kwam mooi uit want ik moest ook Erwin ophalen bij de Deromaq, hier worden tractors gerepareerd. Erwin had daar de tractor gebracht en moest opgehaald worden. Op de terug weg brood besteld bij de bakker voor morgen. Thuis gekomen moest ik de koeien nog even brokken geven en toen naar binnen, het bad in en daarna heerlijk eigen gebakken brood eten.
Nu tik ik even dit stukje en dan ga ik zo lekker op de bank liggen boek lezen of misschien tv kijken.
O ja morgen is mijn neefje Dylan jarig;
HARTELIJK GEFELEICITEERD DYLAN

HET BUITEN GEBEUREN

Een paar weken gelden heb ik foto's geplaatst van ons huis, de binnenkant. Nu hebben we ook enige foto's gemaakt van buiten. Natuurlijk veranderd het nog steeds doordat we elke keer wat opknappen of bijmaken. Maar ik wou jullie alvast een idee geven hoe het nu is.



O ja voor ik het vergeet te melden; DE VAATWASSER DOET HET!!!!!!!!!!!!!

de overburen

palmboom met kleine cocos-
nootjes, die gele balletjes
worden de kleine nootjes

Het huis van Jacco en Simone

Een gele orchidee

De omgebouwde koeienstal tot officine



Een roze Bromelia

De koeien aan het voerhek








Erwin aan he twerk in de officine

YOGHURT

Wij sluiten graag onze maaltijd af met een kommetje yoghurt, heerlijk. Hier in Brazilië worden allerlei puddingen gemaakt en gelatines. En die van de supermakt zitten in kleine potjes. Het is lekker maar vaak erg zoet. Nou hou ik graag van zoete dingen maar voor mijn toetje heb ik toch graag yoghurt. Nu verkopen ze hier wel yoghurt, ook Activia en aanverwante merken, alleen in kleine potjes. Doordat het hier niet een product is wat veel wordt gegeten is het een stuk duurder dan de gewone toetjes. Ondanks dat het niet helemaal naar de echte yoghurt smaakt en het wat duurder is eten we het wel, beter iets dan niets. Maar ............nu kan ik zelf yoghurt maken!

Wij waren zondagmiddag op een verjaardagsfeestje en daar sprak ik een mevrouw en die vertelde mij hoe ik zelf yoghurt kon maken. Ik wist dat het kon, mijn oma deed het ook met een yoghurtplantje als ik me niet vergis.
Ze vertelde dat ik ongeveer 2,5 liter melk moest koken (we hebben melk genoeg), laten afkoelen totdat je je vinger er in kunt houden, een bakje bio-yoghurt erin (bijv Activa), roeren, de pan afsluiten en in doeken wikkelen zodat de warmte goed lang in de melk blijft en de volgende dag is het yoghurt.
Dit heb ik maandag natuurlijk gelijk geprobeerd en het is gelukt, we hebben heerlijk zelf gemaakt yoghurt. Dus nu sluiten we onze maaltijd weer heerlijk af met zelf gemaakte yoghurt, en af en toe nog wel met pudding. Het lijkt me ook lekker om hiervan ijs te maken, ga ik ook eens proberen.

Schilderwerk

Zoals ik al eerder schreef heeft ons huis hier erg veel achterstalligonderhoud, binnen en buiten. Het huis is ongeveer 14 jaar oud en heeft nadat het is gebouwd geen of misschien een enkele keer een verfje of lakje gehad op het houtwerk. Dat is erg jammer.


het raam van de berging, onbehandeld


Het overstek is de vorige keer in 2006 vervangen door allemaal nieuw hout. Dat is toen drie keer in de lak gezet. Maar in het jaar dat we hier niet waren heeft de zon goed zijn best gedaan en er zijn opnieuw stukken die hoognodig opnieuw gelakt moeten worden. De ramen en kozijn, precies hetzelfde maar deze zijn niet vernieuwd. Hier zie je weer- vlekken op/in en er groeit ook mos op. Dus voordat ik deze kan schilderen heb ik eerst veel werk aan het schoon krijgen van het hout. In mijn mails schrijf ik zo vaak dat ik met de ramen bezig dat mensen zich soms beginnen af te vragen of ik nu nog niet
klaar ben. Om die reden heb ik een paar foto's gemaakt waarop te zien is hoe de ramen er
uitzien voor ik aan het werk ga en straks maak ik een paar als ik klaar ben.

raam van de hal, bijna klaar om te verven

Vandaag ben ik ook begonnen met het verven van de buitenmuur. Tenminste ik ben aan het kijken welke kleur ik het huis wil verven. Het is nu wit (met vlekken) en het wordt lichtbeige, areia heet dat hier. Ik heb een stuk geverfd en we zijn wel tevreden.









Hier het raam van Erwin zijn slaapkamer, rechtse raam is (bijna) gedaan linker nog niet.





En zo zijn er in het hele huis 16 ramen, een schuifdeur, een voordeur en een keukendeur. En dan heb ik het nog niet over de binnendeuren. Werk zat voorlopig, wat schilderwerk betreft.