TONEELSTUK

Hier in de kolonie Carambeï, is een toneelclubje. Elk jaar wordt er wel een toneelstuk opgevoerd, de ene keer in het Portugees en een andere keer in het Nederlands. Dit jaar vierde Holambra I,een andere kolonie, hun 60 jarig bestaan. Om die reden hadden ze aan de toneelclub gevraagd of ze een Nederlands toneelstuk wilden opvoeren.

Mijn schoonmoeder zit ook bij deze toneelclub en vertelde er een en ander over. Onze oudste dochter Amy gaf aan dat zij het heel leuk zou vinden om mee te doen. Maar op dat moment waren alle rollen al ingevuld, maar bij een volgende toneelstuk zou ze zeker mee mogen doen. Na een paar weken oefenen viel er iemand af en werd Amy gevraagd om deze rol over te nemen. Natuurlijk wou ze dat.

Dit betekende wel twee keer per week oefenen van 19.30 tot 21.30 uur en soms wel wat langer. De eerste keren waren ontzettend leuk, omdat dat de scenes voor de toneelspelers ook nog grappig waren. Amy had moeite met het het langzaam lezen. De andere toneelspelers spreken wel Nederlands maar lezen dit niet meer dagelijks, voor Amy was dit natuurlijk heel gewoon en moest hier even aan wennen. Daarbij komt dat op het toneel het de bedoeling is dat iedereen het kan volgen, ook degene die niet dagelijks Nederlands spreken. Maar het ging steeds beter.




Op vrijdag 6 mei om ongeveer 6.00 uur vertrokken ze
met zijn allen naar Holambra. Helaas had Amy het fototoestel niet mee genomen waar ze veel spijt van had. Ze heeft onderweg en in Holambra zoveel moois gezien.

Die avond moesten gelijk optreden en ze hadden erg groot publiek, zo rond de 400 mensen! Na het optreden werd er nog gezellig wat gedronken en gegeten met zijn allen. Het was heel gezellig zei Amy.














Op zaterdag werden ze vroeg wakker gemaakt, ook rond 5.45 uur want er waren allerlei festiviteiten. Amy is die dag ook met wat andere dames gaan winkelen. Er was veel moois te koop en heel modern zei Amy. Het is er wel hoor.


Zondagochtend konden ze iets langer slapen, tot 7.30 uur. Na het ontbijt gingen ze weer met zijn allen in de bus en waren ze rond 16.00 uur weer hier in Carambeì. Het was heel erg leuk maar ook een zeer vermoeiend weekend.


















Maar veel tijd om uit te rusten hadden ze niet want de volgende avond, maandag, moest er weer opgetreden worden in Arapoti, een andere kolonie. Niemand had veel puf meer maar ja,
the show must go on!

Op zaterdag 14 juni konden wij eindelijk onze dochter zien spelen. Die avond werd het toneelstuk in onze kolonie opgevoerd in de Club. Het was ontzettend leuk en we hebben heerlijk gelachen met zijn allen. Amy sprak voor ons niet te snel. Iedereen vond het geweldig. Na het toneelstuk hebben we gezellig met een klein groepje wat gedronken EN kregen we bitterballen. Ja je leest het goed. Het zijn wel niet die echte van Nederland maar goede vervangers.

Na dit optreden dachten ze klaar te zijn maar een andere kolonie, Castrolanda, had ook gevraagd of ze bij hun kwamen optreden. Dat is vandaag, vrijdag 20 juni. En zo als het nu staat is dat het laatste optreden van dit toneelstuk.