dinsdag 2 juni 2009

MELKEN, MELKEN, MELKEN

We zijn begonnen met melken. Ja, het is echt waar. Na zoveel beloftes dat het klaar zou zijn, na zoveel datums dat we mogelijk zouden gaan beginnen en is nu zover. Op donderdagmiddag 28 mei 2009 is de melkput eindelijk in gebruik genomen door 23 melkkoeien(vaarzen). Maar voor het zover was.....
Enkele dagen ervoor hebben we met de dragende pinken geoefend. Zij mochten als eerste door de stal en melkput lopen. De eerste keer liepen ze niet eens de stal in, de tweede keer wel weer wat verder en bij de derde poging kwamen er zelf een paar in de melkput. Nummer 90 was de eerste die het aan durfde. Helaas zijn deze pinken niet degene die over een paar dagen gemolken moeten gaan worden maar ze zorgen ervoor dat de stal en melkput meer gaat ruiken naar dieren.









"even rond snuffelen"

















"lokbrokken"














Die voorste vaars die je hier ziet is nummer 36. Haar heb ik al eerste geki-d en ze is dragend!


















"nu hebben we het wel bekeken hoor!"














"nog even wat repareren"




"mooi schoon is de melkput (nog wel)"
















Dus op donderdag 28 mei werden 's middags de eerste melkkoeien gebracht. De veewagen kwam twee keer met 12 koeien. Een daarvan was nog een dragende pink dus in totaal 23 koeien (vaarzen) om te melken.
Er moest dus echt gemolken gaan worden. Twee mensen van Laval kwamen tekst en uitleg geven over de melkapparatuur. Zij hielpen ook met het er in krijgen van de koeien. Zij hadden er namelijk niet zo'n zin in, ik bedoel de koeien hé.


"hier zien jullie Erwin jr bijna bovenop de koeien, gelukkig staat hij op het ijzerwerk".










Om 17.00 uur werd er begonnen met melken en zo rond 17.45 uur waren alle koeien geweest. Dat was niet slecht.
Maar na het melken moest er ook gegeten worden en wij hebben iets ander voer en nog niet in een stal en ja het was gewoon allemaal anders. De koeien hadden het die avond dan ook niet zo naar hun zin. Enkele hebben een tijd staan loeien, ook 's nachts. Daar hadden wij in huis niet echt last van maar het huis van Jacco en Simone staat direct naast die wei dus ja.........

De volgende ochtend begonnen we om 6.00 uur met melken, Erwin en ik. Maar de koeien hadden er opnieuw weinig zin in en we hadden veel problemen met ze naar binnen te krijgen. En in de melkput moeten ze bij ons ook nog eens anders staan dan bij mijn schoonvader, dus duwen, om ze in de juiste positie te krijgen. Ze werkten ook HELEMAAL NIET mee. Ik ben zo rond 6.50 naar Adriano gegaan om hem te vragen eerste Erwin te helpen met de koeien voor hij naar de kalkoenen ging. Ik moest de kinderen naar school brengen. Toen ik terug kwam waren ze nog niet klaar. Deze ochtend hebben we er bijna 2,5 uur over gedaan!!! VRESELIJK. Daarna moesten alle beesten nog gevoerd worden. Ik de kalveren voeren en daarbij kwam dat ik twee erg zieke kalveren had, longonsteking. Ik liep met mijn werk 3 uur achter! Nou dat is niet prettig. Rond 10.00 uur eerst maar een bak koffie en dan weer opnieuw aan het werk met frisse moed.
Ik had inmiddels wel bedacht dat er een oplossing voor de voerplaatsen moest komen. Adriano ging die middag aan het werk in de stal om daar met planken een tijdelijke voerbak te maken voor de melkkoeien.
Erwin had ook werk in de melkput om een en ander te veranderen en aan te passen want pas als je aan het melken bent kom je achter zaken die anders moeten. En naast het zoeken van ons nieuw ritme en dat van de dieren was het ook nog slecht weer geworden, regen, en dan is er gewoon niets aan.
Zondagochtend begonnen we opnieuw om 6.00 uur met melken. Opnieuw regenachtig en koud. Ik had besloten dat we op tijd zouden eten zodat ik daarna even naar bed kon om een beetje bij te slapen. En dat heb we ook gedaan tot.............Suzanne op het raam klopte en schreeuwde: MAMA, PAPA er loopt een koe op de kuil!!!!!! Oké, oké we komen er wel weer aan, maar ik had lekker wel een uurtje geslapen en daar was ik flink van opgeknapt. Buiten aangekomen zagen we dat de dragende pinken en de melkoeien gezellig door elkaar liepen. Mijn schoonouders kwamen op dat moment aan rijden, eerst maar naar binnen om koffie te drinken. De beesten liepen toch niet weg.
Na de koffie gingen we samen de dieren weer in de juiste groep brengen en dat ging eigenlijk heel vlot.

Maandagochtend kwam mijn schoonvader en Lucas naar ons toe. Ze kwamen helpen met het maken van tijdelijke boxen voor de melkkoeien. Die ochtend kwam ook de metselaar om te praten over het verder afmaken van de melkstal. Eerst moest over de prijs gesproken worden. We werden het eens en en de volgende dag zoy hij beginnen (gebeurde ook).


tijdelijke voerbakken en boxen




Zo gaat het steeds een stukje beter en wordt de chaos iets minder chaotisch. Erwin heeft even met zijn neef Jan kunnen praten via skype over allerlei zaken betreft de melkstal en dat deed hem weer goed. Helaas zijn de twee kalveren met longonsteking overleden maar de rest doet het erg goed. Ook daar is de rust weer weder gekeerd.

Het was vanaf maandag erg koud geworden en tot en met donderdag was het erg koud. Het vroor zelfs 's nachts. Vrijdag ging het zonnetje weer heerlijk schijnen. Geen ramen meer krabben en je kunt weer lekker in een t'shirt met lange mouwen lopen. Zonder mouwen kan ook natuurlijk maar dat is nog niet voor mij.














muurtjes gezet voor de nieuwe mestgang en deel






Het begin is er.

2 opmerkingen:

Mascha zei

he yvette en co,

het kan dus echt koud worden bij jullie. arme joyce.
wij zitten met de open haard aan in zuid Afrika, ook hier is het nu winter. Nog een twee nachtjes en dan naar de warmte. Goed te lezen dat de melkstal in gebruik is genomen. weer een stap vooruit!!

dikke kussen van mascha en edwin en de groeten aan iedereen

Yvette en Erwin zei

Hoi Mascha en Edwin

Ja ook bij ons is en was het koud. Ik had ook jullie stuk gelezen, min 5 in Zuid Afrika! Net zo gek als de vorst hier bij ons in Brazilië. Het vriest nu niet meer maar komt er wel weer aan volgens de berichten. Het is overigens elke ochtend nu dikke jas aan met handschoenen en muts. Ik hoop dat alles goed is gegaan bij jullie zonder jullie winterkleding.
Veel plezier verder, veel liefs van Erwin, Yvette en de kinderen