Visite, visite, een huis vol visite.

Ik denk dat het nu een jaartje geleden is dat ik een mail van Masch en Edwin kreeg. Mascha is vriendin met mijn zusje Joyce. Mascha en Edwin gingen een wereldreis maken en zouden ook naar Brazilië komen. Hun vraag was of wij het goed vonden of ze ook bij ons de boel kwamen bekijken. Natuurlijk, dat was geen enkel probleem. Begin november 2008 vertrokken zij om hun reis in Mexico te laten beginnen. Het leek toen nog erg ver weg voordat ze naar ons toe zouden komen.

Ergens eind maart 2009 kreeg ik opnieuw een mail van Mascha dat het in de planning was om zo rond 19 april bij ons te zijn, precies wist ze het nog niet maar ik zou wel op de hoogte worden gehouden.

Ze kwamen wat vroeger dan verwacht. Op 10 april, Goede Vrijdag, belde Mascha mij op van het busstation in Carambeí. Daar heb ik hun met de auto opgehaald. Twee hele grote rugtassen, twee kleinere en een gitaar, dat was wat ze bij zich hadden. Ik reed via de binnenweg naar huis zodat het leek dat we afgelegen wonen. Terwijl je ook via de snelweg kunt, daar zitten we enkele minuten van af, maar dat was voor een andere keer.
We hebben eerst wat gedronken, de boederij en omgeving bekeken en later wat boodschappen bij de supermarkt gedaan.
Laat in de middag ging Erwin naar zijn ouders om een kalfje op te halen en Edwin ging met hem mee om daar ook even rond te kijken.
Edwin begon die avond met koken wat hij daarna bijna elke avond ging doen, geweldig en lekker. Die nacht sliepen ze heerlijk in het grote bed van mijn schoonzus en zwager. Zij waren namelijk nog op vakantie en dus konden Edwin en Mascha gebruik maken van hun huis. Na die busreis was het wel fijn om in een bed te slapen.

Zaterdag 11 april.
Edwin en Mascha sliepen lekker uit. Die ochtend waren de koeien uitgebroken en liepen natuurlijk langs het huis waar Mascha en Edwin sliepen. Ik heel zachtjes maar toch dringend tegen de koeien roepen. Dat dat uitgerekend die dag moest gebeuren maar ja, koeien houden daar echt geen rekening mee. Ik zal ze proberen op te voeden, haha.
Ik ging die ochtend even snel naar Carambeí omdat ik medicijnen nodig had en dit voor 12.00 uur moest regelen. Ik heb toen gelijk een afpraak gemaakt voor Mascha om haar nagels te laten doen. Ze had gezegd dat ze dit graag zou willen, gewoon weer even tutten.

Toen ik terug kwam van Carambeí zag ik dat koe 35 twee extra pootjes had, dus ze moest kalveren. Veel zin om te gaan liggen had ze niet maar ze zou toch eens moeten gaan liggen en toen ze dat deed kwam er een mooi kuisje (vrouwtje) uit. Edwin was ook komen kijken en heeft enkele foto's hier van gemaakt. Na de geboorte zei ik tegen Edwin dat hij en Mascha een naam mochten geven aan dit kalf. Het moest alleen wel met een A beginnen. Het werd Angeline, naar de vriendin van Mascha die onderweg naar Brazilië was. We gaven de koe en kalf even rust zodat ze bij konden komen van het harde werk en wij konden gaan eten.

Die middag ging ik met Mascha naar de nagelstudio. Toen ik de afspraak maakte zou er maar voor een persoon plaats zijn maar toen we er kwamen was er ook iemand anders dus we werden samen even onder handen genomen. Mascha koos voor de kleur roze op haar teennagels, paste goed bij haar slippers. Ik koos voor wijnrood. Op onze vingersnagels kozen we een lichte kleur.

Nadat we klaar waren heb ik nog even een rondje door de kolonie gereden om Mascha een beeld te geven van Carambeí.

Die avond kookte Edwin spagetti, en niet zomaar spagetti nee, met sambal en dat was te proeven. Het was precies goed voor ons, heel lekker net niet te. Mascha en Edwin deden er nog wat meer bij want zijn wel heter gewend.

Zondag 12 april.

Mijn moeder was jarig! Ik had met mijn ouders afgesproken dat ik zo rond de klok van 11.00 uur, onze tijd, met hun zou gaan bellen via skype. Dit werd iets later doordat ik nog druk bezig was met kalfjes de fles te geven. Daarna heb ik een hele tijd met mijn ouders, zussen, neefjes en zwager gekletst. Mijn moeder had heerlijk monchou gemaakt, jammer dat ik niet even een stukje kon proeven.
Natuurlijk was er vandaag een caiprina rond de klok van 12.00 uur. Mascha zat toen met haar haar omhoog, ze was het aan het verven. Na het verven maakte ze sinds een lange tijd weer eens gebruik van een föhn, ja je moet wat voor een wereldreis over hebben. Ze zag er weer heerlijk fris en fruitig uit, haha.

Hoewel ze later die middag zich wel afvroeg waarom ze haar haar geföhnd had; tijdens de wandeling bij de watervallen.





We gingen het eerste stuk met de auto het land in maar het laatste gedeelte moest toch gelopen worden. We liepen van de kleine waterval naar de grote waterval. Heerlijk door het koel water, struikelend maar gezellig. Toen we uiteindelijk bij de grote waterval aankwamen bleek die "grote" waterval kleiner dan de kleine te zijn qua water. Dit komt doordat we al een lange periode van droogte hebben. Maar het kon de pret niet drukken voor de kinderen, zij namen toch een lekkere duik in het water.

Het is nog steeds bijzonder om zo'n prachtig stukje natuur "jungle" in je bezit te hebben.

Tijdens de koffie kwam Simone ook aan. Ze waren die nacht terug gekomen van vakantie. Ze had heerlijk cachewnoten mee genomen. Heerlijk...........

We zouden die avond gaan BBQ-en maar iedereen was eigenlijk te moe en het was ook al weer laat dus werd het vlees heerlijk in de pan klaar gemaakt door Mascha en Edwin.

Maandag 13 april.
Mascha en ik zijn verkouden geworden, gesnotter in het hele huis. Vanmiddag moest ik les geven op school, ik was niet zo goed bij stem. Maar vanmiddag moest ik de toets afnemen en andere dingen afronden wat ervoor zorgde dat het een rustige middag werd.

Later die middag, toen ik thuis kwam zag ik dat Edwin druk met de melkstal was begonnen om te verven. Ik had een muur één keer gedaan maar de hoogte vond ik niet geweldig. Edwin vond het leuk om te doen en bood het aan om het af te maken. Nou dat hoef je geen twee keer te zeggen.

Dinsdag 14 april

Vrachtwagens op het bedrijf om de soja te oogsten. Ze waren er rond de klok van 8.00 uur, klaar om te beginnen. Natuurlijk kent zoiets altijd wat opstart problemen.

Ik had afgesproken met Mascha en Edwin dat we die middag naar Ponta Grossa zouden gaan. Mascha wou kijken voor een nieuwe korte broek en gewoon ook even shoppen.

Die middag reed ik voor het eerst alleen naar de Shopping. Ik was hier al vaker geweest maar dan reed Erwin of Simone of ik reed maar met Simone naast me. Maar ik ben er gekomen! Pas toen ik gepakeerd stond vertelde ik Mascha en Edwin dat dit voor mij de eerste keer was dat ik er heen reed zonder hulp. Volgens mij hadden ze er niets van gemerkt.

In de shopping liepen we overal even rond en natuurlijk gingen we naar Polar om een heerlijk ijsje te halen.

Nadat we de shopping hadden gehad gingen we naar buiten om in de stad de winkels te bekijken.

Natuurlijk liepen we ook even naar Villa Velha om daar heerlijk koffie te drinken en wat te eten. Dat was de eerste keer dat Mascha en Edwin ergens kwamen waar je eten per geicht kocht. Er is daar een heerlijk buffet met hartig en zoet. Je doet datgene op een bordje wat je wilt en laat het wegen.

Na de stad zijn we nog even bij Tozetto langs gegaan om wat boodschappen te doen en daarna snel naar huis. Het was inmiddels al 18.00 uur geweest en ik moest dus weer snel aan de slag, mijn kalveren voeren.

Woensdag 15 april
Op woensdag heb ik normaal gesproken altijd Portugese les maar ik had deze afgezegd. We zouden namelijk bij goed weer naar een waterval gaan om te zwemmen. Maar het weer was niet echt warm en daarbij voelde ik me ook niet goed.
Edwin was weer druk aan het verven en Mascha had de grasmaaier ontdekt. Ze ging het grasmaaien bij de kalkoenschuren. Ze heeft hier ook rijdende weg allemaal foto's van gemaakt!

Donderdag 16 april
Nieuw werk voor Edwin; trekker rijden! Hij mocht de grond omwoelen waar de soja net was afgehaald. Er waren wat opstartproblemen maar nadat dat gereapareerd was kon Edwin aan de slag. Hij reed die hele dag hoor, net tijd om te eten en te koffie drinken want er was werk aan de winkel.

Ik moest die middag ook werken op school en ik had met Mascha afgesproken dat zij die middag de kids van school zou halen met onze auto. Daarna wat boodschappen bij de supermarkt halen en dan weer snel naar huis omdat ik de auto nodig had.

Zowel de kids, Mascha als mijn auto kwam op tijd weer terug. Toch handig hoor iemand extra in huis die kan autorijden.

Vrijdag 17 april

Louise jarig. Vandaag gingen we tussen de middag bij Agape eten. Daar kun je eten per kilo. Schept op wat je wilt en laat het wegen. Ben je boven de 9 reais dan ben je vrij om nog meer te halen zonder bij te betalen. Maar eten voor 9 reais is een groot bord vol. Voordeel van per kilo eten is dat je zelf kiest wat je wilt, veel of weinig groente, wel of geen vlees en ga maar door. Bij Agape kun je dan ook nog gratis suco drinken en een nagerecht.

Na het eten ben ik samen met Mascha en Suzanne een rondje boodschappen gaan doen in Carambeí. Busstation voor de vertrek tijden naar Ponta Grossa, De Batavo voerfabriek, administratie, aangeven van de pasgeboren kalveren, Pecas voor medicijnen, bloemist en de school van Erwin en Amy. Ik moest daar het bloemtje afgeven aan Marilde die afscheid ging nemen als pedagoge van de school. Erwin mocht gelijk mee ook al was hij nog niet uit. Als laatste gingen we naar het reisburo voor de tickets. We kwamen toen ook langs het koffiehuis van Frederica en ja die kun je niet overslaan. Heerlijke koffie en gebak! Moesten we natuurlijk ook uitproberen met Mascha. Voor Edwin en Erwin namen we ook een stuk gebak mee want die waren thuis hard aan het werk, toch?

Die avond hadden we afgesproken om te gaan bowlen in Ponta Grossa. Simone en Jacco gingen ook mee en later sprak ik ook af met Karolien, juf Nederlands. Zij moest namelijk in Ponta Grossa zijn om de bus te pakken naar Sao Paulo en vroeg om een lift. Dan maar gelijk mee bowlen. Bus ging namelijk pas om 23.30 uur.

Kon Masch zich weer lekker op tutten en we gaven haar verschillende spijkerbroeken zodat ze ook weer eens sinds maanden in een spijkerbroek weg kon. Stond geweldig Mascha!

We moesten even wachten tot er een baan vrij was maar toen waren er helemaal klaar voor hoor. Mascha kreeg zelfs nog een tip van een "prof". Maar Mascha is zelf ook een prof, zeker na een glas caiprinia.

Zaterdag 18 april
Vanochtend moest ik helaas weer naar Ponta Grossa. Erwin had die avond ervoor zijn pasje van het visum en CPF in een winkel laten liggen. Stom natuurlijk en deze moest opgehaald worden. Dus ik rond 10.30 met Mascha en Amy weer naar Ponta Grossa. De pasjes lagen al klaar voor ons, gelukkig. Ik maakte gelijk gebruik van het feit dat we hier weer waren door naar de kapper te gaan. Het was hard nodig maar in Carambeí kan ik gewoon geen kapper vinden waar ik tevreden over ben. Maar ik was nu erg tevreden over het resultaat.

Die avond hadden we weer een uitje, naar de pizzaria. Op zaterdag avond is het altijd rodizo. Ze komen dan de hele avond langs met pizza's en andere dingen. Je geeft aan of je het wel of niet wilt. Zo kun je van alles proeven, ook die heerlijke zoete pizza's. Suzanne kreeg die avond van Mascha en Edwin ook een kadootje, nieuwe oorbellen. Suzanne is namelijk de 21ste jarig maar dan zijn Mascha en Edwin al weer op reis. Ontzettend leuk dat ze hier aan dachten. Nadat we thuis kwamen hebben we nog heerlijk op de veranda buiten gezeten. Het was lekker weer en gezellig om de laatste avond nog even te kletsen. Dat zal wel weer even wennen zijn als ze weg zijn.

Zondag 19 april

Ook al hadden we deze zondag geen kalkoenendienst, ging ik er toch op tijd uit. Mascha en Edwin gingen namelijk om 9.40 met de bus en ik wou nog wel even met ze koffiedrinken. Ik had al cake gemaakt die ochtend. Nadat ze hadden gegeten, koffie en cake pakte ze de laatste spullen bij elkaar om te vertrekken. Erwin en ik brachten hun bij het busstation. Natuurlijk kwam de bus weer te laat, ik denk ongeveer een half uur. Maar ja dat is Brazil.

We namen afscheid van elkaar en niet dat het moeilijk was maar ik vond het fijn om weer eens gasten in mijn huis te hebben waar je jezelf bij kunt zijn, lekker mee kunt kletsen over alles in het Nederlands, lekker kunnen koken, die mijn computer nagekeken en verbeterd heeft. Mascha en Edwin bedankt voor jullie bezoek! Veel plezier en geluk tijdens jullie verdere wereldreis.

Ook Mascha en Edwin hebben een weblog waar je hun hele reis kunt lezen. Ze hebben al ontzettend veel gezien en meegemaakt en het is erg leuk om hun verslagen te lezen. Je kunt dit nalezen op hun weblog:

http://www.ikhebhetwelgezien.nl/

Nog twee mooie foto's die Edwin heeft gemaakt zaterdagmiddag in onze tuin.