Druk Druk Druk

Ik heb de afgelopen dagen geen tijd gehad en genomen om weer eens een stukje te schrijven voor deze weblog. Gewoon te druk met andere dingen.
We hebben namelijk Amy haar verjaardag gehad, de kalkoenen zijn weggegaan en er kwamen nieuwe.

Amy was op 1 mei jarig en is 15 jaar geworden. Dit was op een donderdag en de kinderen waren vrij. We vierde die dag niet haar verjaardag maar deden dit op zondag 4 mei.
Dus zaterdag 3 mei waren we weer druk in de weer met het bakken van taarten; chocolade met noten - appeltaart - cheese/witte chocoladetaart, en de zoetjes zoals we ook hadden gemaakt voor Suzanne haar verjaardag.
Het was zondag niet erg warm dus heerlijk de open haard aan. Simone en Jacco kwamen rond een uur of 11.30 voor de caprinia.
In de middag kwamen opa en oma, Gert en Gerrie (ouders van Simone) Stephanie met haar zus en diens vriend, Carmen en haar moeder. Het was een gezellige middag.

Dinsdag 6 mei gingen de eerste kalkoenen weg. Tijdstip was minder prettig, 02.00 uur in de nacht of ochtend hoe je het wilt noemen. Rond 07.00 uur was de eerste schuur leeg. Erwin ging de pinken voeren en kwam toen eerst wat eten en koffie drinken voordat de volgende vrachtwagens zouden komen.
Zo rond 11.00 uur werd met de volgende schuur begonnen en vroeg in de middag waren alle kalkoenen weg. We hadden inmiddels van een vrachtwagenchauffeur gehoord dat er een vrachtwagen was die een een gemiddeld gewicht van 19 kilo per kalkoen had, dat is veel.
Al tijdens het ophalen van de kalkoenen werd er begonnen met het schoonmaken van de schuren. Doordat om de drie loten de hele schuur schoongemaakt moet worden moest er tijdig mee begonnen worden om over twee weken klaar te zijn voor de nieuwe kalkoenen.

Woensdag 7 mei ben ik 's middag met Simone en Amy naar Ponta Grossa geweest om een kadootje voor Amy te kopen. Ze had een paar mooie pumps gezien, blauw en lak. Heel mooi moet ik zeggen. Deze kreeg ze van ons. Van Simone kreeg ze een blouse. We hebben elke schoenenwinkel volgens mij gezien, vermoeiend was het maar wel heel leuk.

Zaterdag 10 mei gaf Amy haar feestje voor haar vriendinnen. Ze wou gaan BBQ-en. De dag ervoor was het hier dus druk met het maken van taart, vlees bereiden en allerlei andere dingen. Erwin jr en Suzanne gingen naar opa en oma voor een nachtje. Overdag hielp Suzanne Jacco bij de koeien en Erwin hielp opa met trekker werk.
Erwin en ik waren in het begin van de avond nog wel thuis maar zijn later met Jacco pizza gaan eten in het dorp. Dat was ook heel lekker en gezellig.
Er bleven een paar meisjes slapen, allemaal op een rij in de woonkamer.


Zondag 11 mei. Moederdag. Nou, ik kreeg geen ontbijt op bed ofzo hoor, ik heb wel 2,5 uur buiten in het land gelopen opzoek naar een pink. Deze had zich in de biade verstopt (moerasachtig gebied met veel onkruid). Maar ja we moesten d'r wel vinden natuurlijk. Blij dat Erwin een motor heeft want de afstanden zijn dan wel groot. Enfin, na 2,5 uur hadden we pink 968 gevonden. Konden we rustig gaan koffie drinken. 's Middags werden Erwin en Suzanne door op en oma thuis gebracht. Ik kreeg toen van Suzanne mijn moederdag kadootje. Heel mooi gemaakt meid!

Donderdag 22 mei. We zouden afgelopen maadag de nieuwe kalkoenen krijgen maar dat werd dinsdag. Maar ook dinsdag kwamen ze niet en werd gezegd woensdag. En inderdaad iets voor 6.00 uur werd ik ergens wakker van en ik dacht dat ik wat hoorde bij de schuren. Ging door het raam kijken maar zag eerst niets, weer naar bed maar toch weet je dat er wat is. Dus ik maakte Erwin wakker. Er werden rond de 11.400 kalkoenkuikens gebracht. En dit is het eerste lot wat officieel op Erwin zijn naam staan. De vorige stonden op Jacco zijn naam doordat het in het begin niet mogelijk ivm de visumproblemen. Maar dat is nu geregeld en zal er straks een bordje komen met Erwin Marcel Erkel bij de poort.

De kinderen hadden vandaag vrij omdat het Corpus Cristi is. Dat is een officiele vrijdag. Ook morgen vrij, dus een lang weekend. Fijn.

Zaterdag 24 mei. Vanochtend heb ik Simone geholpen bij een sterlisatie van een hondje. Het hondje was dragend, maar de eigenaar had de hond vijf dagen geleden een prik gegeven waardoor de pups dood gingen. Maar ls je zoiets doet, moet je het direct na het dekken gebruiken, in ieder geval zo snel mogelijk als je geen pups wilt natuurlijk. Alleen deze pups waren al bijna voldragen. Ze gaan dan wel dood maar kunnen er niet uit, en daarom moest ze geopereerd worden. Sommige mensen willen of nemen een hond maar willen er geen onkosten/zorg voor dragen. En deze mensen lieten dit beestje ook nog vijf dagen rond lopen met dat alles in d'r lijf! Toen we bijna klaar waren hoorde ik lawaai buiten en keek even door het raam; ja hoor de pinken liepen weer los. Het stroomapparaat werkt niet (goed) en dus waren ze uitgebroken. Maar ik zag daarna gelijk Erwin sr, Erwin jr en Adriano lopen dus ik hoefde er niet gelijk naartoe.
Na deze operatie gingen we samen koffiedrinken om vervolgens weer aan het werk te gaan.
Oké dat was het voor nu weer even, ik hoop gauw een stukje te schrijven.

MIJN VADER IS ER!!!!!!!!!!!!

In eerdere berichten heb ik geschreven dat mijn vader een sponsorwandeltocht aan het lopen was. Hij liep voor Stichting Child Learn Nederland van Weert naar Luzy. Dit ligt in Frankrijk, de Morvan. Deze tocht van meerd an 700 kilometer deed hij samen met vriend en oud-collega Henri.
Vandaag, woensdag 7 mei, zijn ze aangekomen op de eindbestemming. De dag ervoor had ik mijn vader nog een sms gestuurd om hem aan te moedigen. Hij schreef dat hij de volgende dag nog 30 kilometer moest en blij was dat dan de tocht klaar was. Hij was moe. En eindelijk was het zover vandaag, Ik kreeg een korte maar zeer duidelijke sms: We zijn er!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Fantastisch papa en Henri. Ik neem mijn petje voor jullie af en we zijn allemaal bere trots op jullie. Naast een fantastisch persoonlijke prestatie zetten jullie ook een geweldig voorbeeld neer voor de kinderen waar jullie je voor inzetten: alles kan als je je ervoor inzet.

Mijn vader kan nu bijkomen van zijn prestatie op de mooiste en gezelligste camping van Frankrijk; Chateau Chigy te Luzy. Henri neem een korte pauze maar zal nog vele honderden kilometers gaan lopen. Zijn eindbestemming is Rome. Heren, geniet er even van.