Eindelijk was het zover, mijn zusje Joyce en haar zoon Dylan kwamen naar Brazilië. Op zaterdag 25 juli vertrokken zij 's ochtends uit Amsterdam. Wij waren toen aan de andere kant van de wereld nog druk bezig om de slaapkamer in orde te maken. Amy ging bij Suzanne slapen en zo kon Joyce met Dylan op Amy haar kamer slapen. Kleine verhuizing dus.
We reden rond 21.00 uur richting Curitiba. Het was slecht weer, mist en regen. Wij waren ruim op tijd bij het vliegveld en hadden nog even tijd voor een kop koffie. Deze smaakte niet geweldig jammer genoeg. Joyce en Dylan kwamen op tijd aan en nadat ik het pakeergeld had voldaan vertrokken we richting huis. In het begin nog even kletsen maar al gauw gingen de ogen dicht, die van mij hadden het ook moeilijk hoor. Rond 2.30 uur waren we thuis en na wat te hebben gedronken zijn we gauw naar bed gegaan want iedereen was moe. Kort nachtje, want om 6.00 begint de werkdag weer. Pffffffff.
Zondag 26 juli
Het was even moeilijk, echt, maar toen we eenmaal aan de slag gingen hadden we niet direct last van het slaaptekort. Maar om 9.00 uur waren we alle twee blijdat we aan de koffie zaten. Heerlijk met Nederlandse koekjes die Joyce had meegenomen. Roze koeken, cafe noir en stroopwafels, héérlijk.
Dinsdag 28 juli
Dylan was allang buiten wezen kijken op het bedrijf maar Joyce nog niet en dat ging dinsdag gebeuren.
Hier loopt Amy met een doos, het is niet Joyce.
De foto er onder is wel Joyce, met mijn werkjas en laarzen.
Hier ben ik in de melkput.
Het kalfje is vernoemd naar de oma van Dylan, Annelies.
Dylan op de grasmaaier en "zijn kikker" Froggy.
Ja af en toe moest er ook uitgerust worden zoals Joyce hier op de bank.
Dylan en Erwin op de foto voor Erwin zijn verjaardag.
Winkelen en eten in Ponta Grossa. PS we zijn naarde kapper geweest.
'sAvonds lekker bij de open haard, luie stoel, warme trui van grote zus en sigaretje erbij, wat wil je nog meer?
Klaar voor een avondje stappen, eten bij de pizzaria.
Veel dingen doe je voor het eerst in je leven, zoals Joyce voor het eerst naar de pedicure, nog nooit zulke mooie nagels gehad. Wel wat pijn voor moeten lijden maar goed.
Prachtige zonsondergang.
Hier gingen we naar de waterval, goed opletten nu Mascha en Edwin want Joyce is er echt geweest!
Zie hier hoe vrolijk Joyce is, leuk hé in de "jungle".
Hier gingen we langzaam naar beneneden maar we hebben toch gelachen, zo nu en dan viel er iemand. We noemen geen namen hé Joyce en Dylan.
Dylan hier met een pup, ze heeft de naam "Krijtje" van Dylan gekregen. En....een mooie groene halsband.
We keken allemaal erg uit naar de komst van Joyce en Dylan. Toen was het zover.... en zo was het ook weer voorbij. Heel fijn en gezellig vonden wij dit familiebezoek. Heerlijk om mijn zusje weer even bij me te hebben en ik hoop dat ze ook tereg denken aan een leuke, fijne vakantie. Het gaat hier wel wat anders vond Dylan dan thuis, was natuurlijk de eerste dagen even wennen. Mijn zusje heeft in een korte periode veel eerste dingen gedaan en ik ben trots op haar dat ze dat heeft gedaan! Ik heb haar niet zover kunnen krijgen dat ze mee gingen melken maar dat is een punt doel voor de volgnede keer (mijn doel, niet die van Joyce, hahaha).
Dylan was allang buiten wezen kijken op het bedrijf maar Joyce nog niet en dat ging dinsdag gebeuren.
Hier loopt Amy met een doos, het is niet Joyce.
De foto er onder is wel Joyce, met mijn werkjas en laarzen.
Hier ben ik in de melkput.
Het kalfje is vernoemd naar de oma van Dylan, Annelies.
Dylan op de grasmaaier en "zijn kikker" Froggy.
Ja af en toe moest er ook uitgerust worden zoals Joyce hier op de bank.
Dylan en Erwin op de foto voor Erwin zijn verjaardag.
Winkelen en eten in Ponta Grossa. PS we zijn naarde kapper geweest.
'sAvonds lekker bij de open haard, luie stoel, warme trui van grote zus en sigaretje erbij, wat wil je nog meer?
Klaar voor een avondje stappen, eten bij de pizzaria.
Veel dingen doe je voor het eerst in je leven, zoals Joyce voor het eerst naar de pedicure, nog nooit zulke mooie nagels gehad. Wel wat pijn voor moeten lijden maar goed.
Prachtige zonsondergang.
Hier gingen we naar de waterval, goed opletten nu Mascha en Edwin want Joyce is er echt geweest!
Zie hier hoe vrolijk Joyce is, leuk hé in de "jungle".
Het laatste stuk is erg steil dus we hadden een touw meegenomen voor de laatste afdaling, ja een echte overlevingstocht.
Hier gingen we langzaam naar beneneden maar we hebben toch gelachen, zo nu en dan viel er iemand. We noemen geen namen hé Joyce en Dylan.
Dylan hier met een pup, ze heeft de naam "Krijtje" van Dylan gekregen. En....een mooie groene halsband.
We keken allemaal erg uit naar de komst van Joyce en Dylan. Toen was het zover.... en zo was het ook weer voorbij. Heel fijn en gezellig vonden wij dit familiebezoek. Heerlijk om mijn zusje weer even bij me te hebben en ik hoop dat ze ook tereg denken aan een leuke, fijne vakantie. Het gaat hier wel wat anders vond Dylan dan thuis, was natuurlijk de eerste dagen even wennen. Mijn zusje heeft in een korte periode veel eerste dingen gedaan en ik ben trots op haar dat ze dat heeft gedaan! Ik heb haar niet zover kunnen krijgen dat ze mee gingen melken maar dat is een punt doel voor de volgnede keer (mijn doel, niet die van Joyce, hahaha).
Bedankt Joyce en Dylan dat jullie bij ons zijn geweest!
Heel veel liefs van je zus Yvette en natuurlijk ons gezin.
PS Ik ben vergeten de fotos erbij te zetten van de pilates en bellydance oefeningen die Joyce en Amy samen voor de tv deden, Komen nog!